First eye

121 6 0
                                    

Ik keek om me heen.

Ik lag in een kleine kamer, met overal op de muur schilderijen.

Het verbaasde me hoeveel ik zag.

Van de details tot elke streep, zelfs aan de overkant va de kamer.

Ik voelde me helemaal blij toen ik bedacht hoe dat kon:

Ik was nu een vampier, die rot transformatie was eindelijk voorbij.

Toch?

Ik durfde me niet te bewegen, bang dat dit weer zo'n waanbeeld is

(Uitleg= ik heb tijdens de transformatie een paar keer een 'waanbeeld' gehad. Dat betekende dat ik ergens was, en even niks voelde.

(De eerste keer kwam ik in een bos terecht.

ik zag een hert en wou er achteraan gaan, maar zodra ik bewoog werd ik weer terug gezogen in de zwarte diepte))

Ik sloot mijn ogen, me voorbereidend op de pijn die zo weer terug kwam, en bewoog langzaam mijn vingers.

Maar er gebeurde niks.

Ik lag nog op de zelfde tafel, in de zelfde kamer.

Ik bewoog mijn benen.

Weer niets.

Ik ging recht op zitten.

Het was nu dus echt voorbij!

Halleluja!!

Ik sprong van de tafel en probeerde rond te lopen.

Maar in plaats van rustig richting 1 van de schilderijen te lopen, schoot ik die kant op.

Binnen een fractie van een seconde stond ik voor het schilderij.

Daar moest ik dus nog aan gaan werken.

Ik rende terug naar de tafel, en ging weer zitten.

Er werd op de deur geklopt.

"Binnen!"

Jasper kwam binnen.

"Zo, weer bij?"

Ik grijnsde.

"Waarschijnlijk."

"Zullen we naar beneden gaan?"

Ik knikte En riep"Wie het eerst beneden is!" En begon te rennen.

Jasper kwam meteen achter me aan.

Ik was sneller dan hij, maar hij was behendiger.

Onderweg botste ik twee keer bijna tegen de muur aan.

Toen ik beneden aan kwam, was Jasper er nog niet.

"Gewonnen!"

Ik deed mijn overwinningsdansje.

Als ik klaar ben, kijk ik weer om me heen.

Iedereen is er, behalve Renesmee.

"Waar is Renesmee?" Vroeg ik.

"Ze is even naar Jacob." Antwoordde Carlisle.

Ik knikte alleen maar als antwoord.

Er begon een irritante kriebel op te zette in mijn keel, die al snel over ging in een brandende pijn.

Jasper grinnikte.

"Het komt wel goed, je moet gewoon even gaan jagen."

My little vampire diary Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu