Gerçekler

3.5K 162 65
                                    

Bir önceki bölümde

Ikiside birbirlerine öldürecek gibi bakıyordu.Herkez etrafımıza toplanmıştı.

Hiç iyi şeyler olacağa benzemiyordu ...

Bölüm şarkısı:Linkin park - numb

Mavi ve Sinan'ın neden böle yaptığını bilmiyordum.Tek bildiğim müdahale etmezsem kötü şeyler olacağıydı.

"Derin , arkamda kal"diyen Sinan'a şaşkınlıkla baktım.Böle bir durumda hala beni düşünüyordu.

Bir şey yapıp bu saçmalığa bir son vermeliydim.Tam bir şey diyecekken Sinan Mavi'ye doğru hamle yaptı.

Tam hamle yapmıştı ki Mavi elini kaldırdı.Ve Sinan olduğu yerde kaldı.Heryeri titriyordu.Sanki hareket etmeye çalışıyor ancak edemiyor gibi.Ve Mavi kısık sesle ne dediğini anlamadığım şeyler söylemeye başladı.Ne yaptığını bilmiyorum ancak Sinan yavaş yavaş kızarıyor , boynundaki damarlar patlayacak gibi oluyordu.Ve Mavi'nin elini ileri doğru hareket ettirmesiyle Sinan duvara savruldu.

Birkaç saniye içinde Sinan yerde yatıyordu.Mavi gelip yine aynı şeyleri yapmaya başlayınca bağırdım.

"Yeter !!"

Kafasını bana çevirdi.Bir saniyeliğine nefes almaya çalışan Sinan'ı gördüm.

"Mavi yeter! Benden ne istiyorsun ? Sinan'dan ne istiyorsun ? Bir saniyelik mutlu olmam mı sana battı ha ! Ne istiyorsun ! söle artık ha ? canımı mı ! "

"Derin ben ..."lafını kestim

"Mavi sen ne ?! sen ne söyle lütfen !"

"Ben sadece senin güvenliğini ..."lafını kestim (yine)

"Ya senin güvenlik dediğin benim arkadaşımı öldürmediyse dövmen mi !"tam devam edicektim ki , yerdeki Sinan Mavi'nin üstüne atladı.

Ikisi yerde boğuşuyorlardı.İnsanlar kaçmaya başladılar .Ikisinin de ağzı yüzü kan içindeydi.

Artık son noktaya gelmiştim.

"NESİNİZ SİZ !"avazım çıktığı kadar bağırdım.Bir saniye olsun kafalarını kaldırıp bana baktılar.Birbirlerinden zorluklar ayrıldılar.

Ikiside utanarak bana bakıyorlardı

"Biriniz sadece elini kaldırarak bir insanı havaya uçuruyor , ötekiniz onca darbe aldıktan 2 dakika sonra normale dönüyor "

"Ben bu saçmalığa artık dayanamıycam , ben gidiyorum ne hâliniz varsa görün"diyip arkamı döndüm.

"Derin sana açıklamama izin ver " diye bağırıyordu arkadan Mavi.

Tam gidiyordum ki içimdeki meraklı melahata yenik düştüm

"Pekala ancak çabuk ol"deyip darmadağan olmuş bardan çıktım

Sinan için endişelenmiyordum çünkü 2dk da normale dönmüştü , onunla da konuşacaktım elbet.

Mavi koşarak yanına geldiğinde elleri kan içindeydi.

Takmadan konuşmaya başladım.

"Nerden başlıyoruz ?"

Arabasını işaret etti.Başımı hayır anlamında sallayıp konuşmaya başladım

"O arabaya en son bindiğimde ne olduğunu hatırlıyorum"

"Derin , gerçekleri göstermek zorundayım"

Hiçbir şey demeden arabaya bindim.

Geçen seferki gibi hiçbir şey konuşmadan gidiyorduk.Yaklaşık 20 dakika olmuştu ve saat de 12 yi geçmişti.

Şehirden çok uzaklaşmıştık.Issız bir yere doğru gidiyorduk.Yol tek yönlüydü ve bozuktu.Belli ki yıllardır hiç araba geçmemişti.Tam vardık heralde diye düşünürken bozuk asfalt yol bitti ve toprak yol başladı.Araba burda zor gidiyordu.Yaklaşık bi 20 dakika daha gittikten sonra korkmaya başladım.Acaba tecavüz edip 69 yerimden bıçaklarıp gelinlik giydirip çalılara mı atacaktı ? Eğer öyle bir şey yapacak olsa kimsenin ruhu duymazdı bile.Yüzyıllar sonra ancak kemiklerimi bulurlardı .Heryer kapkaranlıktı.Sonunda araba durdu.Mavi kapıyı açıp arabadan indi , tabiki bende.Telefonumun fenerini açtığımda gözlerine inanamadım.Karşımda ahşaptan yapılmış devasa bir Konak vardı.Ve o kadar eskiydi ki.Belki 500 yıldır kimse kullanmamıştı.

"Buda ne ?" dedim

"Gerçekler , benim gerçeğim bu evde "

"Mavi sen ne saçmalıyorsun ! Bu ev en az 500 yıllık vardır.Sen ise 19 yaşında yoksun daha"

"678 yıllık.Ben ise 435 yaşındayım"

"Çok genç gösteriyorsun ya sırrını sölesene (!) Mavi sen ne dediğinin farkında mısın !"

"Gel benimle"deyip elimden tuttu.Sanki vücudumun heryerine elektrik veriyorlar gibi hissettim bi an.

Konağın ahşap merdivenlerinden gıcırdama sesleri eşliğinde çıktım.Telefonumun feneriyle önümü zor görüyordum.Mavi ise sanki herşeyi görür gibi yürüyordu.

Içeri girdiğimde evin çok daha büyük olduğunu anladım.Sadece giriş bölümü bizim bütün evin 5 katıydı.Ve ahşaptan büyük sütunlar vardı.Girişte hemen merdivenler ve kapılar sizi karşılıyordu.3 kat kadar çıktıktan sonra bir odaya girdik.

Girdiğimiz oda bir çalışma odasına benziyordu.Çünkü oymalı bir kitaplığı vardı.Kitaplığın ortasında büyük bir bölme vardı.Ve sadece büyük bir kitap duruyordu.Mavi kitabı eline aldı ve bana döndü

"Bu kitap büyükannemin büyü kitabı.Benim annem , onun annesi , onun annesi ve onun annesi cadıydı.Fakat benim büyükannem en güçlüleriydi.O ölünce bu güç anneme geçti.Ve ne yazıkki annemin de hiç kız çocuğu olmadığından bu güç şuan bende."devam etti "Annemi ben çok küçükken benden kopardılar.Nasıl olduğunu sorma.Daha sonra anlatırım."

Bu gerçekten çok zordu.Artık onun ne olduğunu biliyordum

"Sen bir cadı mısın ?"

"Evet "

"Bu çok şeyi ... açıklıyor"zorlukla söylemiştim.Çünkü saat 3 e geliyordu ve bu saatte içkili bi şekilde ayakta durmam çok zordu

Mavi yaklaşıp beni kollarının arasına aldı.Sanki ona yıllardır hasretmişim gibi hissediyordum.

Saçımı okşamaya başladığında bir şeyler mırıldanmaya başladı

"Uyu meleğim uyu ... Henüz bilmediğin çok şey var"

"Uyu ki yarın enerjin olsun , çünkü yarın zor bi gün olucak..."

Bölüm sonu

Arkadaşlar vote ler maalesef az :/

Biraz daha vote ve iyi kötü yorumun her türlüsüne ihtiyacım var.Sizi seviyorum

Iyi günler dileğiyle

Derin MaviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin