Bir amatörün şiir bahçesi

Şişelenmiş duygular

Saklamaya çalışırsın duygularını kalbin derinliklerinde
Fakat eleverir seni gözlerinin içi
Zamanı geldiğinde bu seferde o çıkmaz içinden
Zorlanırsın,acı verir sana kendi duyguların
Yüreğinin içinndeki tahta dolaba sığdırmaya çalışırsın
Şişelenmiş duygularını,şişelediğin

Kalbin,hiçbir geminin uğramadığı liman oluverir
Issız ve sessiz bir liman. . .
Sevginin ateşiyle yanar ve erir
Şişelenmiş duygular,acı verir yüreğine
Feda olurdu aşk denen lanete

Hiç kimse duymazdı,anlamazdı
Bir kere dönüp bakmazdı
Dışlanırdın hep soyutlardın hep
Ama seni kimse dinlemezdi ki
Şişelerdin duygularını hep içine ata ata
Tadını çıkarmalıydım yaşadığın anların
Kanatır içini,kavanozlardaki duyguların
Saklamaya çaba harcadığın

Yüreğin dayanamazdı bu acıya
Bırakmalıydı aslında kendini boşluğa
Ağladıkların. Ağlamaya layık bulduğun insanların
Buna değer miydi sence hayatın?

Tam söyleyecekken dilinde düğümlenir kelimeler
Ne diyeceğini unuturken anlatmaya gayret ederken
Duyguların hiçe sayılır bu yüzden saklarsın zaten