Bir amatörün şiir bahçesi

Bu Gece

Yapamıyorum, karşı koyamıyorum yokluğa
Bu gece fark ettim sessizliği
Bu gece dokundum görünmez ışığa
İşte ben, bu gece izledim varlığımın yok oluşunu
Umudum erimiş, ufuk çizgisinde
Denize batmış hayalim yüzmeyi unutmuş
Ağlamam ise diline bir türkü tutturmuş
Kana susamış dilim, susuzluktan kurumuş
Ümit etmek artık dokunmuyor vücuduma
Suskunluk çökmüş yanıma, sıkıyor boğazımı
Ölüm Azrail ile gelmiş çalıyor kapımı
Karanlığa gömülüyor içimdeki çocuk
Durmadan ağlıyor, durduramıyorum
Hıçkıra hıçkıra ağlıyor, kan kuruyor
Fakat ben hiçbir şey yapamıyorum
Bu gece soğukluk ısıtıyor ellerimi
Yatağım demir, yumuşak yastığım taş gibi
Göz yaşlarım ıslatıyor yastığı bir toprak misali
Çürümüş et kokuyor dilim
Paslanmış, acıyor demir kalbim
Bu gece öğrendim karanlıktan korkmayı
Hem ağlayıp hem de susmayı öğrendim
Ben bu gece kaybettim gül kokulu lastiği
Ben bu gece buldum o kokuşmuş hüzünlü mendili
Yatağımın altına sıkıştırdığım günahlar
Bu gece yeniden baş verdi
Rüyalarımı süsleyen hayallerim
Bu gece bu gece yine kabusuma girdi
İşte ben bu gece kan kustum, güle güle
Kahkahalar eşliğinde ağladım yorganın içinde

                           **************

Ben bu gece tıkadım kulaklarımı
Kalbimin sessiz çığlıklarına . . .
Susmayı öğrendim insanların bağrışlarına
Cevap vermiyorum artık bana sorulan sorulara
Bu gece yaktım, saldım bir sandalla
İnsanların düşüncelerini . . .
Bir bardak suda boğdum bütün hasretimi
Çünkü ben bu gece vazgeçtim
Bu gece düştüğümü hissettim
Kırılan dalı senin kırdığını fark ettim
Ruhumu öldürdüm dolunayın ışığında
Kanını içtim yıldızların altında
Ben bu gece yaktım bütün hayallerimi
Bir bardak ateş döküldü bacaklarıma
Aynadaki korkunç beden bir kez daha tükürdü
Alnımın tam ortasına
İşte ben bu gece eylülü özledim
Eylül de toprağa düşen yaprakları
Hayatın yüzünde bırakmış olduğu bıçak yarası
Beni böyle geceler mahvetti bir kez daha
Ben bu gece kırıldım, dağıldım, parçalandım
Un ufak toz parçaları dağıldı dört bir yana
Geceleri bakardım ben güneşe, geceleri ise aya
Hem de dolunaya . . .
Çünkü ben bu gece aşık oldum . . .
Çünkü ben bu gece ölümle anlaşmaya oturdum
Fakat artık dayanamıyorum
Yine düşüyorum bak! Ve yine tutunamıyorum
Teslim oldum yokluğa
Parlayan melekler bile şart koşar yalnızlığıma
Şahit olurlar her biri yaralı göz yaşlarıma
İsyankar ruhum son nefesini verdi kırık bir camla
Parlak melekleri öldürdüm anne
Ağlayarak dans eden parlak melekleri öldürdüm
Bir cam şişede boğdum bir cini
Ben bu gece katlettim yıldızları
Çünkü ben bu gece atlattım dolunayi
Ben bu gece korkuttum bütün geceleri anne!
Çünkü ben bu gece yeniden doğdum.