Bir amatörün şiir bahçesi

Uyuyamıyorum . . .

Uyuyamıyorum bir türlü
Annemin kucağına düşemiyorum
Yatağım bana o kadar yabancı ki
Uyumaya çalıştığım her an üşüyorum
Düşüyorum sanki bir boşluğa
Düşünüyorum . . .
Uyuyamıyorum karanlıkta
Sessizlik bir düşman gibi
Sarıldı boğazıma
Alıp götürür bütün hayallerimi
Gidiyorum,arkamı dönmeden
Nereye gittiğimi bilmeden
Gidiyorum.
Bunalıyorum yalnızlıktan
Aynadaki çocukla konuşuyorum
İçimden sürekli kan kusmak geliyor
Fakat sonra "hayır" diyorum
Buradan gitmek istiyorum
Çünkü uyuyamıyorum