Bir amatörün şiir bahçesi

Hayat pencerem

Çocukluğum oynar o küçük tahta pencerede
Balonlar var elimde bak, hepside rengarenk
Biliyor musun?onlar benim hayalimdi
Çünkü onları bana babam vermişti

Bak! Şurada top oynayan benim ağabeyim
Nasıl da vuruyor topa,ben de onu izliyorum bir köşede
Annemde korkuyor benim için:
Bana top gelecek endişesiyle

Şurada ağlıyorum görüyor musun?
Nedenini tam bilmesemde, bilmekte istemesemde
Okulun herhangi bir günü
Yine sıkıla patlaya okula gidiyorum işte

Parkta oynayan şu çocuklara bak
Nasıl da mutlular, nasıl da gülüyorlar
Dur bir saniye! Şuradaki ne yapıyor orada
Yapayalnız kalmış baksana
Yüzü de tanıdık geliyor aslında

İşte şurada okulun bahçesinde arabaları sayan benim gençliğim
Ne kadar da kirli,ne kadar da asi
Şu giydiği yırtık,salaş gömleğe bak
Yüzünde hayatın bırakmış olduğu bir yara izi

Babamı görüyorum pencerenin en dip köşesinde
Çalışmaktan yorulmuş,sinmiş köşesine
Artık bekliyor, umut ediyor...
"Oğullarım büyüyecekte,beni kurtaracak." diye

İşte bu çürümüş pencere benim . . .
Benim çocukluğum,gençliğim,hayallerim
Oradaki çürük tahta pencere
Benim yıpranmış hayat pencerem . . .