Sabi ng mga kakilala ko kapag ang oras ay 11:11
Maaari kang humiling ng kung ano man ang gusto mong makamit
Simula nang malaman ko yun dali-dali akong pumikit
sa pagsapit ng pasado alas onse ng gabi
Hiniling sa gitna ng malamig na ihip ng hangin
Na sana ako'y iyong mapansin
Halos gabi-gabi yun, walang palya
Para lang magtama ang ating mga mata
At nang dumating ang itinakdang oras
At sinabi ang mga salitang nais kong iyong ibulalas
Ngunit ang aking hiling ay hindi tumagal ng mahabang panahon
Lingid sa'king isipang damdamin mo'y magbabago
Sa paglipas ng mga araw, ikaw ay lumayo
Iniwang mag-isang mga mata'y nagmumugto
Hanggang ngayon hindi maalis sa isip
Nang mapansin ang orasang nakasabit
11:11 na naman pala
Naisipang humiling nang nakadilat ang mga mata
Kung babalik ka, bumalik ka na
Kung hindi na ay wag ka nang magpaasa
YOU ARE READING
I'm Fine
PoesiaMga tulang sumagi lang sa isipan nang wala sa oras, hinugot sa realidad, at nabigyan ng pagkakataong masulat ng mga kamay na kating-kati magtipa, utak na kung ano-ano ang laman, at ng pusong hindi malaman kung ano ba ang dapat nitong maramdaman.
