Pasensya na, ngayon lang ulit nagparamdam
Na inabot ng taon bago muling magsulat ng saloobin
Na hindi basta maisambit ng tahimik kong bibig
Humihingi ng paumanhin ang taong antukin
Na piniling patulugin ang nanggugulong damdamin
Kaysa isigaw sa mundo ang lahat ng dalahin
Dahil sa panahon natin ngayon, ang lahat ay tila mga hukom
Mga akala'y alam ang lahat ng tama at katotohanan
Kaya ang labi't isipan ay pinilit itikom
Para sa katahimikan ko, para sa akalang ikatatahimik ng isipan ko
Pero ang akala ang nagpamukhang mali ang desisyon
Na dapat manahimik ang nahihirapang puso sa sulok ng kwarto
Dahil hindi lahat ng bagay ay dapat sabihin
Pero may mga bagay na dapat palang isigaw kahit lamang sa hangin.
YOU ARE READING
I'm Fine
PoesiaMga tulang sumagi lang sa isipan nang wala sa oras, hinugot sa realidad, at nabigyan ng pagkakataong masulat ng mga kamay na kating-kati magtipa, utak na kung ano-ano ang laman, at ng pusong hindi malaman kung ano ba ang dapat nitong maramdaman.
