Chapter [18]
Part [01]
Leandy's POV.
I dont know if i could still have a guts to face them like theres nothing happened.
Bakit ganun? Kung kelan masaya na ko? Kung kelan kailangan ako ng
Mga kaibigan ko? Kung kelan kailangan ko sya. Bakit ngayon pa? Ayaw ko ng ganito, bakit ngayon lang nila sinabi? Bakit hindi ko napansin? Ayaw ko silang iwan. Pano ko sasabihin sa kanila na may problema, hindi lang basta simpleng problema, Pano ko to lulusutan kung alam kong mahirap tapatan ang kalaban ko.? Kaya kong makipagsaksakan, makipagbarilan, makipagpatayan, pero ngayon kakayanin ko bang labanan to ng magisa lang ako.? Nagiisa nalang ako, Wala na! Ang sakit! Konum nalttonassta.(He left me) now that he's gone, will i able to face this kind of struggle in my own?
*** {Flasback} ***
"Bakit po ba nyo ko pinauwi? Ma naman, kung tungkol na naman to sa pag uwi ko ng korea, ayoko parin. "-Bungad ko agad kay mama. E kase naman kung yun lang ang sasabihin nya e nagaaksaya lang kami ng oras, andami pang pinapagawa ni Sharelo sakin e. Tss. Pinaglilinis ako ng bahay. =____-
Tas sakto namang eto nga tumawag si mama umuwi daw ako at may sasabihing importante. Tss.Ψ(â"€____â"€)Ψ
Ang nakakayamot pa, baka maabutan ko pa dito yung Impakta kong Kapatid. Yaaak! Parang nakakarinding pakinggan. Tss sa ayaw ko syang maging kapatid e.
(â"€____â"€) bakit ba?
At ang nakakayamot pa, Nawawalan na ng oras sakin si Reymond. Nagpapasama kase ako sa kanya dito samin,
kaso hindi daw sya pede kase may lakad sila nila Kean. Hayst! Ψ(-￣-)Ψ *Sigh* *DeepSigh*
"It's not about that MaeMae." -Sagot ni Mama sabay upo sa sofa. "Urrggghh! Hindi nalang agad sabihin kung ano e. -,-
"Whatever?! So what about is it this time?" -Ang bargas ko bang sumagot sa mama ko. Tss e sa nayayamot parin ako sa kanya e. Andami dami naman kaseng lalaki jan dun pa sa lalaking ang anak ay matagal ko ng kaaway. Date palang magkaaway na kami ni Angela, Junior high palang kami insecure na sakin yun. Gusto nya makuha lahat ng Akin. Napakainggitera. Aish!
