Zach's POV
Nandito kami nila Cloud sa hospital dahil nga nahimatay si Heaven muntik na nga akong bugbugin ni Kuya Thunder dahil daw sa mga pang-gagago kay Heaven.
May kasama nga silang cute na bata pero ang taray hahaha ano nga palang pangalan nun? Zevin? Zavin? Zavan? Ah ewan hindi ko matandaan!
"Tito ok lang ba si Mama?" Narinig kong tanong nung batang cute kay Thunder
Feeling ko ang gaan ng loob ko sa kanya. Pati ano yung narinig ko? Mama?
"Ok lang si mama mo kaya don't worry about her" sabi naman ni Cloud
Sya na ba ang anak namin ni Heaven? Hindi nya pinalaglag? Oh di kaya sa ibang lalaki nya anak tong batang to?
Hindi naman sana.
"Hello" sabi ko sa bata nung tumabi sya sa akin
Hindi nya ako pinansin o di kaya tinignan man lang pero alam kong narinig nya ako
"Hey why are you ignoring me?" Tanong ko
Tinignan nya na ako tapos tumaas ang isa nyang kilay. Taray talaga hahahaha
"I don't talk to strangers" sabi nya
"I'm not stranger i'm your uncle's friend" sabi ko sa kanya
"Really?" Tanong nya
"Yes, so what's your name?" Tanong ko
"Zavien...." sabi nya
Pero nagsalita ulit sya na nagpatulala sa akin
"Zavien Blaire Deveraux" sabi nya
"D-deveraux?" Nauutal na tanong ko
"Yes and that's my father's surname, you know him?" tanong nya
Hindi ko sya sinagot dahil niyakap ko lang sya ng sobrang higpit
"H-hey I can't breath!" Sabi nya kaya agad akong kumalas
Baka hindi pa makahinga itong anak ko ayaw ko namang maging murderer dito noh
"Sorry" paumanhin ko
"Whatever!" Sabi nya at inayos pa ang damit nya
"Alam mo ba kung sinong daddy mo?" Tanong ko
"I'm not interested to know him, I can live without him. I have my Mama kaya bakit ko pa sya kikilalanin?" Sabi nya
Nakaramdam naman ako ng kirot sa puso ko dahil sa sinabi nya.
"But if you have a chance to see your father, magiging masaya ka ba?" Tanong ko
"No.... Mas masaya na po yung ganto na wala sya. He's the reason kung bakit umiiyak si mama dati tapos naalala ko nung nakaraan bago kami umuwi dito umiyak sya dahil kay pap--- I mean sa lalaking yun" sabi nya
Naiinis ako sa sarili ko they don't deserve this life. Nahihirapan sila because of me!
"Hindi mo ba sya kayang patawarin?" Tanong ko sa kanya
Bumuntong-hininga sya at para bang nagiisip
"If mama forgive him, I think that's the time should I forgive him too for leaving me......for leaving mama." Sabi nya
Hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko na yakapin sya
"I'm so sorry Zavien" bulong habang nakayakap sa kanya
"You act so weird Mr." Sabi nya pero nakayakap parin ako
"Forgive me my daughter" sabi ko
