Roses.2

1K 46 3
                                    

[Luhan's POV]


May problema ba ako? Bakit minamalas na naman ako kay Yoona?


Hindi ko na talaga maintindihan eh. Hard to get si Yoona.

Paano ba naman kasi TAKEN na?

Nandito ako sa tapat ng dorm nila Yoona. Hinihintay siya.

Tagal naman niya dumating. Porket nandiyan lang yung umag na Donghae na iyon. Tsk.

Napatungo na lang muna ako. Kasi pagod na pagod na ako kanina pa.Atsaka malapit na din mag-gabi.



*After 25 minutes*






"Luhan??" Napatingala naman ako.

Si Yoong pala nandito na.


"Hoy! Luhan!!" Sigaw niya.



Kailangan manigaw?! Nakikita ko naman siya. Napasarap lang ang tulog ko.




"Yoona!" Sabi ko naman. Tumayo na din ako.



"A-ano ba ginagawa mo dito ha?" Sabi niya. Tapos binubuksan niya yung pinto.


"Ahh. Hinihintay kasi kita." Sabi ko naman.





"Bakit naman??" Tapos nagbukas na yung pinto. "Luhan, halika. Pasok ka." Sabi niya.



Kaya pumasok naman ako. Sabi niya kasi eh. Umupo naman ako. Siya naman pumunta sa Kitchen.


"Uhm. Luhan, nandito na pala si Donghae. Atsaka nga pala, labas tayo bukas??" Sabi niya. Habang may ginagawa sa kitchen siya.


Wala akong pakialam kay Donghae!! Pero wait, labas kami bukas? Seryoso ba siya?




"Anong sabi mo?" Sabi ko naman.

Tapos nilagay niya yung Coffee at Bread sa may table.




"Sabi ko, labas tayo bukas. Pwede ka ba?" Sabi niya. Nagloloko talaga si Yoona eh.




"Ihh. Baka magselos pa si Donghae." Sabi ko. Tapos napatawa naman siya.




"Luhan, hindi ah. Kaya kasi kita niyaya dahil sasabay na ako sa pagbalik ni Donghae sa Korea. Siguro, next week pa naman."

Laglag puso naman oh. Aalis na agad siya?! Di ako naka-imik dun ah.



Napatulala na lang ako. Walang nasabi kahit isa sa kanya.



"Oh? Luhan?" Sabi niya. Lumapit naman siya sa akin. "Wag kang mag-alala. Araw-araw tayong lalabas." Tapos hinawakan niya yung kamay ko.





"Y-yoona, aalis ka ulit?" Sabi ko. Tapos inalis ko yung kamay ko sa pagkakahawak niya.






"Luhan naman eh. Wag ka nga ganyan. Ayoko ng mangyari yung PAST." Sabi niya.

Napatingin naman ako sa kanya.



"Hindi naman mangyayari yun eh." Sabi ko na lang.







"Luhan! Kainin mo na yan ha."



Kinain ko na nga yung bread pati ininom yung Coffee.





Pagkatapos, nagpaalam na ako.



"Yoona, uwi na ako ha." Sabi ko. Then, tumayo.






Mysterious Life of Yoona (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon