| O Benim'deki Arya Tunalı'nın hikayesidir. |
Çoğumuz pembe masalların içinde büyütülürdük. Kötü kalpli cadıların her daim mutsuz sona layık görüldüğünü zanneder, zehirli elmaları yesek bile sonunda kurtulacağımızı, yakışıklı bir prens ile tanışıp s...
Herkese yeni bölümden merhaba. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçeri sıcaktı ama ben üşüyordum. Sanki mevsim değişmiş, birden buz kütlelerinin arasına düşmüştüm. Ani değişime ayak uyduramayan bedenim yalınayak yere basarken soğuğun keskinliği üzerime çarpıyordu.
Hayallerim vardı benim. Çocukluğumdan bu yana hayallerini dilek gibi gören; gerçek olduğunda da bedeninde emaresini taşıyan biriydim. Üst üste koyup bir masal oluşunu izlediğim hayallerimin şimdi yıkılışını takip ediyordum.
Amerika'dayken başladığım bale eğitimimi çoğu kişiden daha iyi aldığımı düşünüyordum. Kimi zaman annemin tuttuğu özel hocalarla çalışmıştım. Senelerdir hep en iyisi olmak için çabalamış, izlediğim o bale gösterilerinde bir gün ilgi noktası olmayı hayal etmiştim. İleride yapacağım tek kişilik gösterilerimin yıldızı olmam için bu gösteride kendimi kanıtlamaya ihtiyacım vardı.
Fakat karşımdaki kadın hayallerime giden yolda önümü kesmeye çalışmıştı. Az önce söyledikleri zihnimde yankılanıyor, çığ gibi gittikçe büyüyordu.
Kaşları çatıldı. "Baş balerinimiz bundan sonra İlayda dedim," dediğinde gözlerim şaşkınlıkla irileşti. Gerçekten doğru duyuyordum. Senelerin emeğini bir başkasına vermişti ve bunu öyle soğukkanlı bir şekilde söylüyordu ki ne yapacağımı bilememiştim. Gözümün içine baka baka söylediği şeyler beni en çok yaralayanken onun için hiçbir önemi yok gibiydi.
Sesimin yükselmesini engelleyemeden hızlı hızlı konuşmaya başladım. Bir şekilde kararından dönmek zorundaydı. "Bunu yapamazsınız. Aylardır bu gösteriye hazırlanıyorum ben. Koreografiyi adım gibi ezbere biliyorum ve siz gösteriye üç hafta kala baş balerini değiştiriyorsunuz."
Boynundaki fularını düzeltirken, "Bunların hepsi senin sorumluluğundaydı Arya ama sen ekibi yarı yolda bırakarak tatile gitmeyi tercih ettin. Hem de bana yalan söyleyerek. Kusura bakma fakat yalana asla tahammülüm yok," deyip gözlerini kıstı. Çehresinde hayal kırıklığının izleri kol geziyordu. "Senden bunu beklemezdim."
"Hocam İlayda üç haftada gösteriye çıkacak hale gelemez. Ben son bir senedir bu gösteri için çalışıyorum. Benim bir senelik emeğimi üç hafta prova yapacak biri için harcayamazsınız." Her ne kadar bahsettiğim kişi bu odada olsa da umursamadım. Bakışlarım bir an için yeniden ona kaydığında zafer gülümsemesiyle beni izlediğini gördüm. Bu beni daha da öfkelendirirken tırnaklarımı avuç içime bastırdım.
"Buradaki herkes yetenekli, herkes çalışkan. Herkeste kazanma hırsı var ve aynı şekilde başarma hırsı da. Seni bunlara sahip olduğun için baş balerin yapmadım ben, bunlar seni diğerlerinden ayıran bir özellik değil çünkü. Seni seçmemin sebebi sorumluluk bilincine sahip olmandı. Bu gösteriyi hayatındaki tek gayen buymuşçasına benimsemendi. Fakat gördüğüm kadarıyla yanılmışım. İlayda'nın bu gösteriyi başaracağına olan inancım tam."
