Koca Adam'a Mektuplar

-3-

  Susuyorum son zamanlarda. Düşünüyorum daha çok. Benim olmadığım şehirde nasıl nefes aldığını, neler yaptığını, nasıl hissettiğini. Her şeyi düşünüyorum işte. Biliyorum ki sende yapamıyorsun bensiz.

Nefes alamıyorum, tıpkı senin alamadığın gibi. Bomboş hissediyorum, senin hissettiğin gibi. En çokta özlüyorum, senin özlediğin gibi. Ama ne olursa olsun vazgeçemiyoruz sevmekten. Vazgeçmek istemiyoruz.

  Biliyorum, sen bana, ben sana bir otobüs bileti kadar uzağız. Aynı şehirde olamasakta bir kalp ritmi, bir ufacık hayal kadar uzağız. Biz birbirimize bir "seni seviyorum" kadar uzağız.

Sulu göz kızım ben. Ufacık şeyde ağlarım, biliyorsun. Gidişinin ertesi günü dediğin "kendini topla" lafından sonra ağlayamadığımı da bilirsin. Çat kapı gelsen, karşımda olsan hiç beklemediğim bir an, o zaman ağlarım işte. Kızma bana tamam mı? Senin varlığınla ayakta kalabilirken, yokluğunda enkazken, seni karşımda gördüğümde dayanamam ben. Özlemimden ağlarım.

Atlarım boynuna, "yuvam" olarak adlandırdığım boyun girintine kafamı gömer, aşinası olduğum kokunu doldururum ciğerlerime. Işte o zaman gerçekten nefes alabilirim.

Bilirsin beni adam; Ben sana sırılsıklam aşık bir kızım.