Wciąż w krainie marzeń przebywam.
Cały czas wielki świat odkrywam.
Choć dziwi was, że najmniejsza rzecz mnie zachwyca.
Ja się cieszę z takiego ziemi cudownego oblicza.
Nie lubię pośpiechu,
Biegania za tłumem,
Życia w bezdechu
Rutynowym układem.
Moja ciekawska dusza
Do odkrycia czegoś zmusza.
By czegoś więcej dokonać,
A nie bezczynnie trwać.
Radością żyję na każdy dzień.
Choć czasem serce zamroczy cień.
Niezawsze można być wesolutkim.
Jest i cierpienie,żal, człowiek i po nim.
Łzy rozpaczy spływają.
Moją boleść odkrywają.
Nic was nie obchodzi poza sprawami swoimi.
Bo po co przejmować się innymi?
Zabiegani za pieniążkami,
Zapatrzeni przed monitorami,
Zajęci codziennymi czynnościami.
Brak słów, zmysłów między wami.
Bierz! Łap! Goń!
Walcz! Wygrywaj lub toń!
Takie realia waszej rzeczywistości...
Więźniowie dorosłości.
Wykorzystuję ulotną chwilę.
Oddycham w pełni i wiem,że żyję.
Cieszę się każdym życia kawałeczkiem,
Bo wciąż naprawdę jestem dzieckiem.
CZYTASZ
Wytykanie Wad Kryształowego Świata
PoetryTo Tom Wierszy Kierowany do wrażliwców, którzy z chęcią wysłuchają mojego narzekania i użalania się nad niedolą ludzi.
