Jeden człowiek,drugi,trzeci.
Każdy rozgromiony, rozstrzelany.
Giną starzy, młodzi, dzieci.
Na ranach powstają rany.
Miliony cierpiących.
Tysiące walczących.
Tłumy płaczących.
Tylko widzisz umierających.
Zabójcy ujawnieni
Z sercem skamieniałym.
Czyjąś krwią uplamieni.
Z wzrokiem ociemniałym.
W cały arsenał zaopatrzeni.
Kolejny cel namierzony!
Mocni, silni i skupieni.
Osiągają rekord nowy.
Ilu zabitych? Ile zniszczeń?
Mieczem, broniom,czy bagnetem?
Został za nimi tylko pusty cień.
Przeszyte serce narodu złotym sztyletem.
Zegar śmieci nieustannie tyka.
Co sekundę jakieś istnienie znika.
Summa, summarum...
Taka matematyka.
CZYTASZ
Wytykanie Wad Kryształowego Świata
PoetryTo Tom Wierszy Kierowany do wrażliwców, którzy z chęcią wysłuchają mojego narzekania i użalania się nad niedolą ludzi.
