الفصل الثانى والعشرون
..........................
معتز:ازيك ياحنين عامله ايه
حنين:معتز وحشتنى اوى
معتز:اناا عاوز منك طلب
حنين:ايه يامعتز انت تطلب اى حاجه منى
معتز:ماعدتيش تيجى تزورينى كل جمعه
حنين:ليه بتقول كده انا كنت هاجى الجمعه اللى جايه صدقنى
معتز:ياحنين انا كنت انانى لما طلبت منك تيجى تزورينى ازاى اطلب منك تعيشى وفى نفس الوقت اطلب منك تفضلى حاصره نفسك فى الماضى انا كنت انانى اوى
حنين:لا ياحبيبى ماتقلشى كده
معتز:حنين حافظى على عمر وافتحى قلبك ليه بطلى تنكرى اى شعور يجى جواكى من ناحيته
حنين:انا بحبك انت
معتز:انا فى مكان جميل خالص ياحنين ومبسوط خالص انتى كمان اتبسطى ماتسبيش نفسك للحزن
حنين:مش قادره من غيرك
معتز:بس ربنا اعطاكى فرصه تانيه تحبى وتتحبى وتتبسطى صدقينى عمر بيحبك اوى اوى حافظى على الحب ده فكرى كده ليه تقابلى عمر فى الوقت ده بالذات وبعد مااكوت اكيد ربنا له حكمه
حنين:بس انا خايفه يامعتز
معتز:ماتخافيش افتحى قلبك انتى بس
حنين:انت ماشى وسايبنى ليه استنى كمان شويه
معتز:مش هاينفع اكتر من كده
حنين:لاء ماتسبنيش وتمشى لاء لاء لاء
أفاق عمر على صراخها واشعل اضاءة الغرفه
عمر:اهدى ياحنين مالك فوقى ياحبيبتى
تنظر له حنين وهى مصدومه وزادت صدمتها أكثر حين سمعت أذان الفجر نظرت له وعيناها مليئه بالدموع
عمر:اهدى انتى كنتى بتحلمى اهدى ياحبيبتى
انفجرت حنين فى البكاء بشده وهى ترتعش جذبها عمر الى احضانه
عمر:اهدى اهدى بس انتى معايا اهو انتى كويسه والله ماتعيطيش بقى
حنين ببكاء وكلامها متقطع:قالى ماعدتش اروح ازوره
عمر:مين ده
حنين:معتز مش عاوزنى ازوره تانى
عمر:تزوريه فين مش فاهم
حنين:فى قبره هو قالى وهو بيموت اوعده انى ازوره كل جمعه فى قبره وانا وعدته
عمر:عشان كده كنتى بتاخدى اجازتك خميس وجمعه
حنين وهى تومأ برأسها بالموافقه:اه عشانه
عمر:طب كان زعلان منك ولا حاجه
أنت تقرأ
دماء على ثوب الزفاف
Romanceلانعلم ماتخبأه لنا اقدارنا ولو علمنا لاختارنا واقعنا قد تكون اسعد اوقات حياتنا ويالسخرية القدر تنقلب وتكون اسوء مامر علينا هو كان حياتى وحبيبى وحب عمرى هو كان قدرى هو كان روحى التى تحيينى هو حب طفولتى وسنين مراهقتى وكان سيكون زوجى مات اليوم بين يد...
