The devil in disguise

T.G.I.F

Chapter 25

Esmeralde (POV)

"Jasper, babe what are you doing stop chasing ahhhh!"

"Hon, this is just for fun come on! Stop playing hard to get!"

Kitang-kita kong pagbibiruan nila Emmie at Jasper sa tabing dagat, they seem like a perfect couple, parang ideal yung relationship. So far wala pa gaanong flaws ang three years nilang pagasasama.

Ang totoo, una ko palang makita si Jasper nahulog na ako sa kanya, sa mala-anghel nyang mukha, sa kakisigan nya, ang pagiging straight forward nya, kung paano nya pahalagahan ang mga tao sa paligid nya lalong-lalo na sa taong mahal nya.

Saksi ako sa mga paghihirap at pagsasakripisyong ginawa ni to para kay Emmie.

But that time I was broken because the man I love cannot love me back, naranasan ko ang mahulog sa bestfriend ko like Emmie does to Damien.

Sa bawat araw na magkasama kami ni Jasper noong first year collage kami mas lalo akong nahuhulog sa kanya.

Sa bawat plano at kung gaano sya kapursegido sa pagpapasagot sa babaeng minamahal nya ay nandun ako, kung paano nya hingi ang tulong ko para lang mapalapit kay Emerald na hindi man lang alam ang sakit na nararamdam ko, sa tuwing magkasama kami ang ang babaeng mahal nya ang bukang bibig ay mas lalong tumitindi ang kawalan ko ng pag-asa sa magmamahal nya para rito.

Kung paano sya umiyak sa harap ko nung binasted sya nito at ako bilang bestfriend nya ay hadang akong sumuporta sa kahit anong pagdaanan nito. kung gaano sya kalungkot nung nakita nyang nikipagdate ito sa iba.

I was there for him, sa bawat saya at lungkot nagpagsasama nila and I'm not regreting na hindi ko ito pinaglaban at naghinihintay lang ako sa paglingon nito sakin but I guess hindi na iyon mangyayari dahil matagal ng tapos ang laban at wala naman dapat akong ipaglaban in the first place. Sila na ngayon and they're going to go into the next level, which is marriage. He's planning to proprose to her.

I was contented na makita ko lang si Emmie na masaya hanggang ngayon pa rin naman pero I tried to be selfish sometimes siguro nga blood is thicker than water masaya na ako makita ko lang silang masaya  ganun ko sila kamahal.

So I decided to give up for my feelings and it's for the best. I'm happy for both of them pero hindi ko pa rin matanggal sa isipan ko ang WHAT IF? But I guess kailangan ko ng pagbabago.

Kaya nga binago ko lahat sa sarili ko ang pananamit ko ang pag-uugali ko para mabawasan ang sakit nang pagkabigo sa pag-ibig.

Nagsimula lang naman akong magbago dahil na heartbroken ako. Kaya binuksan ko ang sarili ko sa pakikipag relasyon because gusto kong malaman kong ano ang pagmamahal nag-seek ako ng atensyon sa ibang tao at naghanap ng kasagutan kung totoo ba at napag-aaralan ang pag-ibig.

So I dated a lot of guys na lingid  sa kaalaman ng magulang ko. I live freely at nagpaka-wild yung walang inaaala. Hindi naman ito dahil gustong makalimot gusto ko lang makahanap ng taong totoong magmamahal sakin yung tanggap ako, yung kaya akong mahalin kahit na may pagkausisira at pakiilamera ako, kahit na medyo may pagkab*tch, minsan insicure at yung hindi ako kayang paiyakin well wala pa naman sa mga naging boyfriends ko ang nagpaiyak sakin thank God, aaminin ko na ako talaga ang nakikipaghiwalay sa kanila dahil naghahanap ako ng spark sa so far wala pa sa kanila ang nagpapakita noon.

My first boyfriend si Wendel, classmate ko sya, mabait, matalino, kaya lang boring kasama kaya I broke up with him.
Akala ng friends ko sya ang first kiss ko but unfortunately hindi sya it was Damien and he took it by an accident when we were in high school as usual, pranks nya ang dahilan ng first kiss namin.