The devil in disguise

Start Over

Chapter 42

Damien (POV)

Unti-unti kong binuksan ang akin mga mata.

It wasn't a dream she's right here, preparing our meal, in front of me...

"Damien let's talk." Sabi nito.

Alam ko na ito the "let's talk" thing ito ang isa sa mga kinatatakotan ng mga lalaki this phrase, it's either something good will happen or something will explode in front of you, like something mind blowing.

Lumapit sya sa akin then she cupped my face with her soft hands, giving a warm feeling nagulat ako sa ginawa nya, she gave a peck on the lips tapos umupo sya sa lap ko pinalupot ang braso nya sa may leeg ko, tapos sinandal ang ulo sa may dibdib ko.

I think she heard it, ang tibok ng puso ko na tumitibok lang para sa kanya.

My heart skip a beat, parang nagpalpitate ang puso ko sa ginawa nya, ito ang first time nyang magpakita ng affection sa akin.

"I can feel your heart beating so loud." She said. Habang nakasandal ang ulo doon.

"Let's start over Damien?" umangat sya at tumingin sa mga mata ko na parang nangungusap.

Napatitig ako sa kanya...

(-______-)... Is she asking me to have a relationship with her?

Hindi ko alam kung dream come true na ba ito dahil sa sobrang saya na nadarama ko ngayon, seeing her like this... But wait...

Pero hanggang kailan? Hanggang kailan kami ganito? May pamilya na sya, may anak.

Paano nya nasasabi ang ganitong bagay sa akin?

Hindi ko pinangarap ang manira ng isang pamilya. Makakaya ba ito ng konsensya ko? Mahal ko sya oo pero handa ba ako sa ganitong set up.

Alam kong matagal ko ng pangarap ang makasama sya pero hindi sa ganitong paraan na I know that matatalo ako sa huli.

Dapat matagal na akong nagising sa panaginip kong ito. Nahahawakan ko sya, nararamdaman pero hanggang kailan?

Ang sarap lang kasi ng pakiramdam e, alam nyo yun, abot kamay nyo na ang mga bagay na minimithi mo but there's still a consenquences. Na alam mong sa huli bigla na silang mawawala...

Her words is so inviting and her actions too but am I going to do this?

I have to think straight from now on.

I look into her eyes. Napapagod na ako... Gusto ko ng sumuko... But why do you have to show up like this?

Ayoko ng gumawa ng desisyon ng padalus-dalus, mahal ko sya pero hindi ko yata kayang manira ng isang pamilya.

Hindi ko na alam ang tama sa mali simula ng nakilala ko sya.

Isa syang temtasyon para sa akin bata palang kami sya na ang kasalanan ko...

::::::::::::::::::::::::::::::

Emerald (POV)

"How's the interview?" Tanong ko sa babaeng kaharap ko.

"Great! I'm a bit excited biruin mo magagamit ko na rin ang pinag-aralan ko I'm so thankful talaga sa inyo ni Esme." Lumapit sya sakin.

"Sya nga pala where's she?" She asked.

"I don't know Ange, maaga kasi syang umalis." I informed her.

"Ay! akala ko pa naman sya ang mag-iinterview sa akin instead yung husband nya." Saad pa nito.