Kendal Marie's

Chapter 12

Chapter 12

1 hour na lang, at mukhang dadating na dito ang walang kwentang taong yun.

Makikipagdate ba? Would I let him enter my world? knock down my walls?

Hindi ako nagmamaarte, i know im a bitch but I have a heart too. Im afraid that , when I let myself fall. Malunod ako, masaktan ako sa huli. Ayokong maiwan, ayokong masaktan. No. Takot akong masaktan.

"Ano bang gagawin ko?" sigh. Makipagdate na lang kaya ako? Wala namang akong maipangbabayad sa kanya eh. Ugh.

Okay! Lets do this! No ako nga lang pala. -____-

after 30mins sa CR. Lumabas ako ng nakatowel lang, I open my cabinet, magpapaganda ako. Hahaha I will make him fall for me, harder. Kung anu man ang balak nya, I will play better.

Sinuot ko ay White Tshirt, and black skinny jeans. I dont feel Like wearing a dress. I snatch my blue purse in my bedside table. Wear my black stilletos instead of flat shoes.

Okay Im so ready!!

7:15pm

Late? akala ko sharp 7pm.. Tss -_____-

I look at my watch. Its 7:30 for freaking flapjack! Im pacing back and fort dito sa kwarto, silip sa bintana. No BMW car.

Walang yah! Niloko lang ata ako ng hudas barabas na iyon. Napaupo ako sa kama.

I feel it again, a sudden burst of disappointment.

Sabi na Kendal eh. Ang tanga tanga mo naniwala ka. Hindi ka na natuto.

Naiiyak ako, ang sakit. Damn it.

"Hindi na ba ako pwedeng maging masaya?" I mumble as I let my tears to roll down.

I wipe my tears, but wrong move. Kumalat na yung mascara at eyeliner ko. I look like wreck. Damn.

*tok*tok*tok*

"Mam, may tao po sa baba." sabi ni manang.

"Sino daw manang?" I quick my pace open up the bathroom door and wash my entire face. Tinanggal ko yung pagkakaayos ng buhok ko sa isang bun, and make it fall. My hair is a little wavy, its okay.

"Hindi ko po kilala mam."

Kinuha ko ang towel at naglinis ng mukha.

I look at myself, I look pale, so i snatch my red lipstick in my purse. then pop it out.

"Okay. Bababa na rin ako manang."

Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin. At bumaba na ng hagdan patungong sala.

"Manang sino ba yun at ma----" I blink twice as much as I could. Fuck.

"Im sorry, im late." he flash his pang close up model smile at me.

I rolled my eyes at him.

"So? Hindi ako makikipagdate sayo and its final." Handa na akong tumalikod sa kanya at magtungo sa kwarto para matulog. Neknek nya. Matapos ang akong idisappoint. Ayoko na!

He grab my arm and walk to the front door.

"Ano ba! Bitawan mo nga ako!" Nagpupumiglas ako sabay tinatanggal ko yung kamay nyang nakahawak sa wrist ko.

"Were going on a date, I said it. And its final." mahinahon nyang sagot sa akin habang kinakaladkad pa din ako patungo sa kotse nya. Nakakairita , daig pa presidente kung makautos.

"Nasasaktan ako ZACHARY!" Ang higpit ba naman ng hawak sa akin. Feeling ko mangangalas ang mga buto ko sa paghila nya.

Tumigil sya sa paglalakad at hinarap ako.

"Im sorry." Kinalas nya ang pagkakahawak sa wrist ko at pinaginterwine nya yung kamay namin. Holding hands?

Nakatitig ako sa mga kamay namin na ngayon ay magkaholding hands na. I look at him, nakangiti sya sa akin.

Ang mga paru-paro sa tiyan ko, mukhang nagagalak, natutuwa at nagdiriwang.

"Is this okay?" Itinaas nya yung mga kamay namin. Hindi ako makaimik, para akong napako sa kinatatayuan ko, parang ninakaw na ng mga paru-paro sa tiyan ko ang kaluluwa ko.

"Hold her hand" sabi nya sa akin, in a matter of factly.

I look at him confused. Anu daw?

"What?" I mumbled as he keep staring at me, deep.

"I will break that walls your building up with your heart, I will melt your guard down. I will make you fall for me Kendal Marie. And I promise you will never ever escape me."

damn it.

Will I let my walls down?