blood and love. The Heart Of Witch

Chapter VI:Underworld

Chapter VI: Underword

Zack's POV

"Sir? Nabura na po ba alaala ko tungkol sa inyo?"Tanong nii Maurine ng makapasok na kame sa kotse ko.

Napaface palm na lang ako. Nag-iisip ba sya? Sana ipamigay nya na lang utak nya kung hindi nya kayang gamitin.

"What do you think?"

"Hala sir! Ikaw nga tinatanong ko ako naman tatanungin mo. Ano kaya yun? Pati sir wag kana kaya magenglish. Ang hirap mo kausap eyy."

"Your talking to much Miss MY PERSONAL MAID."I emphasize the word MY PERSONAL MAID , to let her know who is she talkin to.

"Toh sii Sir napaka formal mo po. Kahit keisha na lang itawag mo po saken o kaya kei pwede na:D" Napailing na lang ako. Ano bang klaseng tao toh.

"Pero sir dii mo pa ko nasasagot. Nabura nyo na ba alaala ko tungkol sa mundo nyo?"She repeated her question. Hayy!! Mukang dii mananahimik toh ah.

"Sa tingin mo matatawag mo pa akong sir kung nabura na ang alaala mo tungkol sa mundo ko?" Napatingala sya habang nakalagay ang index finger nya sa chin nya.

I smiled secretly ng gawin nya yun.

She looks like a cute child while she's doing it.

"Ayy!! Oo nga noh sir?!"Napailing na lang ako at iniwas na ang tingin sa kanya.

"Ngayung alam mo na sana manahimik kana."

Nanahimik naman sya...

After few minutes...

"Sir pwede magtanong ulit?"Nakangiti nyang tanong. Nagsigh na lang ako.

"What is it...AGAIN?"

"Sir bakit palagi kang seryoso? O kaya nakasimangot? Pinaglihi kaba sa ampalaya?"I gave her a shot of deadly glare reasons to bite her lips

"Zip your mouth." I commanded. She act like as if she really zipping her mouth.

"Pero sir last question na!"

Auuuurrrrgghhh!! Ang kulit ng nilalang na toh!!

"Sige na sir. Pag sinagot mo toh mananahimik na ko PROMISE!!"Nakataas pa ang kanang kamay nya na parang namamanata.

"Fine!!"

"Bakit.... ang lungkot ng mga mata mo? Masyado bang mabigat ang nararamdaman mo?"

Nagulat ako sa mga tanong nya. Sya pa lang ang unang nag tanong saken ng mga ganyang bagay.

She looks at me like as if i'm a wide open book that she can easily read on.

For a few minutes i realized i let my self off guard.

"Manahimik kana."Malumanay kung sambit. Lilingon na sana ako sa harap ko ng bigla nyang hawakan ang pisge ko at hinarap sa kanya.

"Dii ka siguro marunong ngumiti. Tara tuturuan kita:D"Inilagay nya ang dalawang index finger nya sa dulo ng labi ko at pinilit nyang magform ito ng smile.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Naramdaman ko ang pagbigat ng hininga ko, namawis ang mga kamay ko at napako ang mata ko sa magagandang mata nya.

"Yan! Ganyan ang tamang pagngiti:D"

Hindi ko na malayan na nakangiti na nga ako.

Iniwas ko ang tingin sa kanya...

"Sir?"

"Manahimik kana."

"Pero sir.?"

Dii pwedeng mangyare toh ulit...