blood and love. The Heart Of Witch

Chapter XIX & XX

Chapter XIX: Invitation.

Keisha's POV

"Oy! Muka kang pinagsakluban ng langit at lupa dyan ah!"Tapik saken nii Laysa.

Binaling ko ang tingin ko sa kanya. Parang kahapon lang napakabigat ng aura nya ngayun napaka gaan na. Sya ba talaga yun?

"Oy!"Tapik nya pa ulit.

"Ah...Hehe hindi naman:) May iniisip lang kase ako."Binigyan ko sya ng matamlay na ngiti.

"Wee? Kelan kapa nagkaroon nun? Hahaha"

Tumawa sya na para bang wala ng bukas.

Napaka galing nyang....

Magpanggap....

Pano kaya nya naitatago ang sakit na nararamdaman nya? Kung titignan mo kase sya ngayun... parang walang bahid ng sama ng loob,lungkot o sakit ang muka nya.

Nalaman ko ang lahat kay Blaine...

Kaya...alam ko na nasasaktan sya...

At nasasaktan din ako...

Masakit pala...

"Anong tingin mo sakin?!walang utak?!"Pagbibiro ko. Umarte din ako na para bang walang nangyare tulad ng ginagawa nya.

"Hahaha Obvious ba?"Tumatawa nyang tanong.

"Haha Medyo lang!"Tumawa ako ng tulad nya , hindi ko namamalayan...tumutulo na pala ang luha ko.

"Hahaha ang sakit sa tyan! Hahaha"Sambit ko habang nakahawak sa tyan at pinapahiran ang nangingilid na luha sa mata ko.

"O.A mo teh!"Pinahiran ko ang mata ko at tumunghay para tignan sya.

"Hehehe Dii ko mapigilan eyy.....ang sakit kase.. he-he-he."

Hindi ko na napigilan ang mga luha ko tumulo na ito.

"Hoy! Ano kaba?! Para ka namang baliw dyan! Mamaya dumating na mga classmate naten dito mapagkamalan pa kung may kaibigan na baliw!"Sambit nya habang lumalapit saken.

Pinahiran nya ang luha ko.

Niyakap ko naman sya ng mahigpit nung makalapit sya saken.

"Ysa naman! Bakit pati ako niloloko mo? Magkaibigan tayo diba? Dapat sinasabi mo saken lahat ng nararamdaman mo hindi yung pinagtataguan mo ko ng nararamdan mo!"Umiiyak kung sambit.

Naramdaman kung yumakap na din sya saken."Hindi ko na kase alam kung anung gagawin..."Umiiyak nyang sambit."Pakiramdam ko wala nang natitira saken...tapus ikaw pa...ikaw pa..Gusto ka din nyang kunin mula saken...kayo na nga lang nii Sid ang meron ako...mawawala ka pa?!"

Alam kung malaki ang galit nya kay Zack dahil sa nangyare kay Ate Sarah at kay tito. Pero lahat naman yun ay isang pagkakamali. At alam kung hindi na yun mauulit.

"Kei sorry huh? Ngayun pa lang humihingi na ako ng tawad sayo. "

Umiling ako."Hindi....naiintindihan naman kita eyy. Pero sana Laysa... isipin mo din ang mararamdaman ko...at sana walang magbago saten...kung meron man...yun yung mas maging honest pa tayo sa isa't-isa.

Kase alam mo Ysa masakit talaga na pati ako niloloko mo. Sa mga panahong nasasaktan ka wala ako dahil umaarte ka na ok lang ang lahat.....Laysa dii tama yun."

Napabuntong hininga sya."Hindi ko mapapangako na dii ka masasaktan pero mapapangako ko sayo na magiging honest na ako."

Ngumiti ako ng bahagya sa kanya "Okey na yun,:)"Sambit ko.