Kayboluyorum Derinlede Bir Yerde

BÖLÜM -1-

Sıradan hayatımda bir gün daha.İşte yine okula gitme zamanı.

   Okula geldiğimde hala Aslı gelmemişti.Hayret herzaman benden ve Esila'dan önce gelirdi.Merak ettim şimdi bak.Arasa mıydım acaba?Biraz daha beklemeliyim diye düşündüm.

      Tam yaım saat kadar beklemiştim herhalde.Elimi tam cebime atmıştım ki arkamdan bir ses geldi ama bu ses yabancı geliyordu yani tanımıyordum.Arkamı döndüm.
Yaşlı iri yarı bir adam.Çok bitkindi.Ve sanırım zor durumdaydı.
      
       N'olursun bana yardım et çok açım dedi.Biraz şaşkın şaşkın baktıktan sonra adama acıyarak cebimdeki üçyüz ellibeş lirayı ona verdim.Aslında hergün bu kadar parayı yanıma almazdım fakat bugün kızlarla alışverişe gidecek ve biraz gezecektik .
Birkaç dakika sonra oradan ayrıldım ve okul çıkışına doğru ilerledim .Okul ziline daha beş dakika vardı.
Kolejdekileri pek sevmezdim.O yüzden kantin tarafına gitmek pek içimden gelmiyordu.Genellikle kızlarla giderdim oraya.Neyseki Eylem geldi.Ona doğru ilerledim.Birbirimize günaydın derken arkamızdan kollarını birlestirip bize bakan okulun popiler ama bana göre sürtük kızı Didem bize bakıyordu.

     Ahhh !!Şunlara bakın, ne acıklı ama tam bir arkadaş manzarası değil mi?
   Bizim yardım sever melğimiz Ezel hanım şimdide arkadaşını mı karkaşılıyor kapılarda .....
    Ben sinirden dislerimi sıkarken
Eylem :
Ne oluyor Ezel ne yardımı ne saçmalıyor bu yine, dedi. Bende olanları anlatınca :
İnanmıyorum sana sen Fidan TAŞYÜREK in torunusun sana mı kaldı elin adamına yardım etmek hemde bugün alışverise cıkacaktık yaaaa offf dedi. Bende
Saçmalama Fidan TAŞYÜREK in torunu olunca insan olmuyor muyum ? dedim .Hemm daha sonra cıkalım alışverişe de .Okul zili çalınca konuyu kapatarak sınıfa girdik.Ama hala Aslı gelmemişti.İyice merak ettim şimdi.

Eylem'in suratı hala gergin görünüyordu .Bense aldırış etmemeyi tercih ediyordum.