Sabah klasik bir şekilde alarmın sesiyle uyandım.Bugün nöbetim vardı neyse ki uykumu almıştım.Yareni de dürterek uyandırdım.
ÖYKÜ:Kuzum kalk hadi.
YAREN:Tamam kalkıyorum.
Boranın yerindeki olayın üzerinden 2 hafta geçmişti.Çok yoğun çalışıyorduk bu yüzden oğuzla sadece hastanede görüşebiliyorduk bir de bazen birlikte kalıyorduk.Bora ile melis ilişkilerini ileri boyuta geçirmeye karar verdiler.Aileleri ile konuşmuşlardı.Zaten boranın ailesi melisi, melisin ailesi de bora yı tanıyorlardı.Olumlu bakmışlardı.1 ay sonra söz isteme karışık bir şey yapıcaktık.Hazırlanmaya başlamıştık.Yarenle kereme gelirsek araları baya iyiydi şuan.Sürekli birlikte vakit geçiriyorlardı.Geçen bir haftayı düşünürken hazırlanmıştım.Yarende hazırdı.Bu aralar evde kahvaltı yapmıyorduk.Hastaneye erken gidip bizimkilerle bir şeyler yiyorduk.Havalar iyice soğumaya başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Öykünün giydikleri)
Arabama binip hastaneye sürdüm yalnızdım çünkü yareni kerem götürecekti.Dışarda kalhvaltı yapacaklarmış.Hafif dolu olan yolda arabayı kullanırken telefonum çaldı hopörlöre alıp konuştum.Arayan oğuzdu.
ÖYKÜ:Tamam. deyip kapattım telefonu.Asfaltta ilerlerken birden bana doğru gelen aracı gördüm arabayı sağa doğru çekeyim derken açık olan rögar kapağına sıkıştı lastik ve takla attım.Sonrasını hatırlamıyorum.
***OĞUZUN AĞZINDAN***
Öykü ile konuşalı nerdeyse 30 dk olmuştu artık endişenmeye başlamıştım.Telefonlarımı da açmıyordu.Sonra acilden çağrı gelince koştur koştur oraya gittim.Ben geldiğimde hasta ambulanstan iniyordu.Keremde gelmişti.Hastaya daha yaklaşmadan ilk yardım görevlisine sordum.
OĞUZ:Olay ne?
Görevli:23 yaşlarında kadın, trafik kazası, araba takla atmış.Hastanın durumu kritik.Dediğinde ışık refleksi için kızın yüzüne baktığımda onun benim kadınım olduğunu gördüm.
OĞUZ:Öykü? dedim şaşkınca.Olduğum yerde dona kalmıştım resmen.Allahım bugün gerçek miydi? Olmamalıydı.
KEREM:Oğuz sakin ol! O iyi olucak. dediğinde kendime geldim.İçeri doğru koştuğumuzda bağırdım.
OĞUZ:1 numaralı hastaneyi hazırlayın hemen. dedim.Elim titrerken ışığı öykümün gözüne tutmaya çalıştım.
