Wolf In Love (Book Three of YW-HW)

Chapter Twenty-One: Unsaid words

POV of Diane

Nagising uli ako, nasa ospital pa rin, pero si Jin na lang yung tao, agad syang tumayo. “Napilayan ka…” turo nya sa paa ko, I sighed and he patted my head, umupo sya sa may gilid ko. “A-ano Jin…sorry kung naabala ko na naman kayo” I apologized and he smiled “Wala yun” sabi nya sabay kinuha nya yung noodles sa table. “By the way, kakain ako, kain ka na rin?” sabi nya, I nodded, hehehe, para akong bata na sinusubuan pa ng pagkain ^^v.

“Nakakasawa masaktan lang Jin…” ewan ko kung bakit ko sinabi yun kay Jin

“Hmm?” tanong nya bigla

“…oras na ba para kalimutan ko sya? Wala na syang paki sakin…silang lahat…sirang sira na ko…pede ba ko sa mercy killing ngayon? Ang hirap eh *sobs* siguro nga kasalanan ko, hindi ko alam yung ginawa ko, di ko nga maalala, kung di ako pumayag kay Leslie…kung…aish~wala na rin naman…sige, kung pede magka-amnesia uli… KAKALIMUTAN KONG NAKILALA KO SI LUHAN…” I started crying again.

 “If that makes you happy…then I’m willing to help you do it…we’ll do it together”  nagulat ako sa reply nya.

“A-ano?”

“I know it’s too fast, kaka-break nyo lang and all…pero Yan, I’m willing to stay by your side and protect you” sabi nya with smile.

“S-salamat” I blushed.

Kumain lang kami, sabi nung doctor pede na rin ako lumabas bukas, di naman serious talaga. Binigyan nya ko ng gamot sa anemia, para daw may maintenance na gamot. Kinabukasan maaga ako nagising, sinabi ko na rin kay Sir Jihoo yung tungkol sa pagtira ko kina Jin for a while, habang hot issue pa yun. Namimiss ko na yung mga kaibigan ko eh…I sighed. “Ingat” natauhan ako sa boses ni Jin, I was on crutches as we were walking out of the hospital.

“Miss Li” nagulat ako dun sa assigned nurse sakin (*___*)

“Nurse Kim” nginitian ko sya

“Soohyun na lang…student pa ko noh…23 lang ako, wag ka nga ganyan” he chuckled

(A/N: Lol malandi lang ako ngayon, pasensya!)

“Bakit?” tanong ko

“Ahh-number ko, in case kelangan nyo ng tulong…hindi sa kelangan nyo…in case lang naman na may problema” sabi nya habang kinakamot yung batok nya

“Ahh…ok po nurse Ki---este Soohyun…thank you” nag-bow na lang ako na awkward kasi nasa crutches ako.

“Uhm sige Ms. Li, bye bye” he waved goodbye, I waved back

Sa kotse, tahimik lang kami ni Jin. Biglang nag-play yung radio ng ‘Passenger Seat’ cause I got all that I need, right here in the passenger seat…and I can’t keep my eyes on the road…knowing that she’s inches from me…weird. I turned to him, he looks uneasy. “Oy Seokkie, may problema ba?” tanong ko sa kanya, he just smiled and shook his head.