[Book 3] Mysteries of Jansport High School: The Syntax || WILL BE EDITED

Chapter 11

*Cody's POV*

Dinumog kami ni Eliza ng apat. "Hui! Ayos lang kayo?" tanong ni Dan. Sumagot si Eliza na pa-sarcastic, "The fact na muntik na mabangga si Cody, tapos dinambahan ko siya, tapos muntik na naman magkaamnesia si Cody, tingin niyo?" Napatawa na lang ako. Inalalayan nila kami para tumayo. Niyaya ko sila sa Francial Cafe. Syempre pumayag. Libre ko kasi. Feeling rich kid naman ako. Lol.

Sa cafe, naghanap na naman kami ng seats. Syempre, bakante ang aming dating seats kaya dun na naman kami si Eliza. Tapos ang apat ay... well... sa table na four seats. Malamang. Hahahaha. Lumapit sa amin yung waitress na nag-serve sa amin nung Monday, "Good day po Ma'am, Sir... would you order your previous order?" Nag-smile siya. Tinanong ko muna si Eliza at pumayag. "Yes, please, pwedeng magpa-additional order?" Pa-smile na sumagot si ate waitress, "Yes sir..."

*Dan's POV*

Umalis sina Kylie at Chase para umorder. Na nakakaloka kasi pwedeng waitress ang magserve, pwedeng ikaw ang pumila. Pero convenient naman. Para mabilis ang service. So naiwan na naman kami ni Nixon. Kinuha ko yung note niya bilang si Prexton Xin Miene at binasa.

Tinanong ko kay Nixon, "Nixon, pakiexplain nga. Bakit ginusto mong sirain ang Syntax Project nung una?" Nag-react siya, "Huh? Wala pa naging araw na plinano kong sirain ang Syntax Project." Nilabas ko yung note na galing sa kanya. Binasa niya ito... sabay bitaw.

"Wala akong sinulat at sinabing ganyan," he said sabay hulog ng papel sa baso niya ng tubig. Kinuha na niya ang basang papel at binuksan. May lumabas na trademark stamp ng Kyoi Inc. sa papel. "Uh-oh, kaya pala ginusto namin sirain plano niyo," pahiya kong sinabi.

Nagtaka si Nixon, "Wala ba kayong natanggap na sulat na nagsasabing huwag niyong sirain ang Syntax Project?" Umiling ako. Nagsisi si Nixon, "Dapat binigay ko na lang o di kaya'y sinabi ko nang harapan na huwag niyo nang sirain. Di ko naman akalain na baka tauhan ng Kyoi Inc. ang mailman." Dumating na ang 'getting to know each other' couple na sina Chase at Kylie.

"Oh? Ano naman ang nagmumukmok kayo dyan?" tanong ni Kylie dala ang tray ng drinks at dessert. "Kyoi Inc. was already tracking me down," disappointed words ni Nixon. "Hui, yun lang ba? Eto kami oh," smile ni Chase. Biglang napalipat tingin namin kina Cody at Eliza. Sabi ko sa kanila, "Tingnan mo sila. Wala na silang pakialam sa nangyari. Tingin ko naman focused na sila sa pagpoprotekta ng Syntax Project this time. Besides, food can always heal anything." Nagjoke pa ako. Sinerve na ang food namin at nag-merienda night with friends.

*Cody's POV*

What a day. Really. So hindi na ako nagshower, sensya sa smell ko guys. At natulog na ako na nakauniform. The next day. Wala namang kakaibang nangyayari. Nakalipas na ang days and weeks. Akalain mo nga naman October na. Na walang paranormal na nangyayari. Well, except the fact that Jakov hasn't gone to school ever since.

Fast forward. October 20, 2014. The day before the Intramurals, well it was a Monday. So... it's a school day. Pumasok na si Jakov, all looking well. Well, except for the eyes pero ayos na yun. "Oh? Ayos ka na, snake boy?" pangangamusta ko. "Guys, thanks nga pala sa walang sawang tulong guys," paiyak na sanang sabi ni Jakov. Ayun, GROUP HUG!