YENİ KIZ

BEN APTALIM

EVETT YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM DİĞER BÖLÜMÜN HEM OKUYUCU HEM VOTE SAYISI ARTMIŞ ÇOK MUTLU OLDUM BENDE UPP UZUN BİR BÖLÜM YAZDIM İYİ OKUMALAR :)

Bir cevap yazmak bu kadar mı zordu? Bu kadar mı umurunda değildim? tanrım delirmek üzereyim.

 Yine her geceki gibi kulaklığı taktım.daha doğrusu 1 ay öncesine kadar bu halimden eser yoktu.Sarışının hayalini kurdum tekrar,tekrar mesajları okudum,tekrar cevap vermesini bekledim,cevap vermediği için tekrar ağladım,herşeyi tekrar yaşadım ve uykuya daldım.

Sabah kalktığımda üzerimi değiştirdim ve her zamanki yerimizde Berke'yi beklemeye başladım.Sonunda gelmişti,o geldiğindeyse tweet atmakla meşgul olduğum için onu farketmem biraz zaman almıştı.

(tweet)

-Aslında hep sevdiğimiz kadar seviliyoruz sadece doğru kişiyi denk getiremiyoruz.Biz başkasını seviyoruz başkası bizi...

Berke'yi farkettiğimde burnundan soluyordu nesi vardı bunu böyle?

-Berke neyin var?

-sana sormalı.

-anlamadım

-ne zaman anladın ki?

-Berke insan gibi konuşacak mısın?

-ya merak ediyorum da şu son 1 aydır kendini ne zaman düşündün,Gözünde yazş kalmadı,hayatı kendine zindan etmekten ne zevk alıyorsun?Seni sevmeyen değer vermeyen birine değer mi?

-ben bilmiyormuyum sanıyorsun?Değmez,bende biliyorum.Peki sor bakalım söz geçirebiliyormuyum kendime,kalbime.Sence hoşuma mı gidiyor bu?Her gün kalbim yerinden sökülüyor sanki.Bu acı çok mu hoşuma gidiyor sence?... diye bağırdım.Haklı olduğunu fsazlasıyla biliyordum.

-ben...ben sadece senin için endişeleniyorum,dedi.Sesinde pişmanlık sezmiştim.

-Biliyorum,dedim.Fısıltıyla çıkmıştı sesim ve 'teşekkür ederim'

Belimden tutup beni kendine çekti ve sım sıkı sarıldı.Sadece onun kollarında bu kadar rahat ağlayabiliyordum

-Peki Irmak hanım okulu asıp gizli yerimize gitmeye ne der acaba?

birden gözlerim parlamıştı,birine içimi dökmeye o kadar ihtiyacım vardı ki...

Gizli yerimiz ormanın için de bir dere kenarıydı o kadar güzeldi ki.Berke'nin dizlerine yattım ve ağlamaya başladım.

-Öyle seviyorum ki anlatamıyorum.Bazen kafamı koparmak istiyorum çünkü hayal kurmaktan bile o kadar çok yoruldum ki.Hiçkimseye derdimi anlatamıyorum belkide o yüzden yazıyorum evde onun için yazılmış yüzlerce kağıt var.Onun sevmediği gerçeği beni öldürüyor.Aşktan bu kadar nefret ederken nasıl ne ara bağlandım bilmiyorum sadece iliklerime kadar seviyorum.

-geçecek birtanem bunu da atlatıcaksın,dedi.Sesi gerçekten çok huzur vericiydi.

.................

Biraz kendimi toparladım.Dersaneye gelmiştik Berke ben içerigirerken anlımdan öptü ve

-unutma!kimse için üzülmek yok benim kardeşimi üzen beni üzmüş olur ve beni üzenlere ne yaparım bilirsin .

-iyiki varsın Berke iyiki yanımdasın

İşte yine gün başlamıştı gözüm hep onu arıyordu.Onu görünce acımı unutuyordum,gülüşü bile yetiordu heyşeyi unutturmaya düşünün.