Şimdi uzun bir yoldayım.Hiç dinlenmeksizin yürüyeceğim, hiç bocalamadan,ağlamadan gideceğim bir yoldayım.Şimdi nefesimle baş başayım.Şimdi yalnızım, uzaktayım.Her şeyden uzaktayım.Kim anlar derdimi yaradandan başka?Kim anlar bu yalnızlığın acısını...
Özlem değildi sadece.Çok daha derdim var aslında.Düşünüpte söyleyemediğim, yazamadığım çok şey var.
Sıkıntılarımla savaşıyorum.Kendimi avutuyorum tek başına.Elimden tutanım yok.Uzağım, çok uzağım...
Küçükken ağladığın zaman annen koşar, yetişir.Ama şimdi ağlıyorum, gelen yok.Koş, yetiş annem.Ağlıyor kızın, bir tanen.Koş annem, özledi seni bir tanen...Ne olursum bırakma kızını bu dünyada tek başına...
Özledim annem.Ne geçer ki özlemin önüne?Hangi acı bu kadar sızlatır yüreği?
İnan annem her gece, her gece seni düşünüyorum.Ağlıyorum annem.Biliyorum kıyamazsın gözyaşlarıma.Dayanamazsın, biliyorum.Gözlerim alışmış annem.Tutamam ben onları.Akar gider sonu gelmez...
Yetiş annem!Bu gece rüyamda öldü gördüm seni.Gelip sarılmak istedim, ama yoktun annem...
Şimdi yine ağlıyorum.Yetiş anne!Kızım deyişinle avut yüreğimi!Sustur şu ağlayan, sensizliğiyle yanıp tutuşan, kül olan yüreğimi.Söndür içimdeki bu yangını!
Eğer gelirsen, gitme yine.Alevlendirme yüreğimi hasretinle..
Hasretinle gecelerimi seller aldı, götürdü.Biliyor musun anne?O kadar ıslanmış ki yastığım..Kimse görmesin diye sakladım.Kimse görmesin diye ağlamadım.Bıraktım ağlamayı.Ama yüreğim hala ağlıyor.Sensizliğe gözlerim sustu ama yüreğim susmadı, susmaz da annem.Gel de sen söyle yüreğime sus demek.İnan ben bunu çok yaptım.Ama olmadı...
Hasret anlatılmıyor işte.Anlattım, anlattım yine tam anlatamadım.Biliyor musu?Aslında ben daha yüreğime anlatamadım senin hasretini.Ağlar durur öyle sensiz kaldığı için.
Yüreğim anlar hasretimi ama ben anlatamam aslında.Her şeyi yüreğim anlar ama beni dinlemez.Ne desem tersine gider.Sadece, sadece ağlar durur...
