Anneme,
Annem.Bilirim, özlersin beni hemde çok.Belki benden daha çok...
Annem düşünüyorum da senin öldüğünü, iki hafta bile dayanamazken sensizliğe,sensizliğe adım atamam ömür boyu.Sensiz kalamam.
Bu mektubumu yazarken gözlerimden gelen yaşlar ıslatır satırlarımı...
Beni benden daha çok düşünüp, seven annem!Dünyanın öbür ucunda bile olsam yine sana kavuşmak için yaka yıka gelirim yanına...
Sesini duymak bana huzur veriyor.Dayanamıyor yüreğim sensizliğe.Hemen özlüyor seni...
Düşündüğümü söyleyemediğim için çektiğim bu sıkıntının çaresini arıyorum.Ne çare ki bulamadım annem!
Sevgimle dolduramayacağım defter yok anne, ne kadar yazsam da defterler, sayfalar yetmez.Yerlere göklere sığmaz sana olan sevgim..
Bu yüzden mektubumu kısa kesiyorum.Sana son sözüm SENİ ÇOK SEVİYORUM.
---------------------