Karanlığın ortasında bir sendin güneş.Mutluluğun adını sen koydum.Aşkın adını sen koydum.Sonsuz sevginin adını değiştirdim.Sonsuzluğun adını sen koydum.Mutluluk olarak seni söyledim herkese.Geceleri sensiz kaldığımda tek tek yıldızları saydım.Teker teker,belki beşer beşer...Saydığımı sildim.
Bilirim gökyüzünün arkasında olduğunu.Bilirim beni her gün izlediğini.Sayıyorum yıldızları gece-gündüz çıkarsın yıldızların arkasından da yine benim olursun diye... Hep bu umutla, bu beklentiyle yaşıyorum.
Asla asla demiyor, inanıyorum.Bir gün sana ulaşacağımı biliyorum.Çünkü sadece duy istiyorum sesimi.Her günümün gece olduğunu bil istiyorum.Sensiz kalbimin nasıl attığını hisset istiyorum.Yaşamın anlamsız olduğunu, gündüzlerimin gece olduğunu gülmemin sebebinin sen olduğunu bil ki beni tanı istiyorum.Duy artık hayattan beklentimi.Acımasız, korkunç haykırışlarımı duy, duy, duy!....
Gözlerimi açsam da sen çıksan karşıma.Hasretimi gidersem sarılarak hayaller kurabilsem.Hayaller gerçek olsa...Bir gün tutabilsem ellerine,uzun uzun bakabilsem gözlerine, sıkı sıkı sarılsam hiç bırakmasam ellerini...Sonsuza kadar mutlu yaşasak, hep gülsek, hiç ağlamasak...Birlikte sevinip birlikte ağlasak, hiç üzülmesek, hep gülsek...
----------------------------
