Birlikte yürüdük biz bu yolları.Zor geldi ayrılık.Alışkın değiliz bu satırlarla büyümeye.İkimizde yorulduk hayattan.Yaşarken öldürdük birbirimizi, en güzel bakışlarımızı öldürdük...
Masal gibiydik ikimiz de.Bir bakmışsın varız, bir bakmışsın ki yokuz.Şimdi varız biz ama kaybolan umutlarla bir pişmanlık uçurumunda...
Kader oyunu oynattı bize bu acımasız yalanları.Nasıl yalanlarsa bunlar hepsi birbirinden kaçıyor.Tıpkı bizim gibi...
Destan yazdık aşkımıza.Hangimiz doğru yazdı, hangimiz yalan yazdı?
Belkide kalbine bir türlü giremedim.Ama bir kere anlasaydın beni, ben kaderime boş yere isyan etmezdim.Kanadı yaralarımız içten içe.Seni de misafir ettim bu mektubuma.Belki sen böyle düşünmüyorsun, ama sen benim tel aşkımdın...
Umudumu yerle bir ettin.Oysaki ben hep seni hayal ediyordum.Sensiz gülemedim bir kere...
Sen yokken bak dünyam daraldı.Sıkıldım artık dünyadan.Kaskatı kesildim, üşüdüm, dondum sensizlikten.Ama sen ardına bile bakmadın!
Of bebeğim, keşke anlasan beni!Ama ben seni anlıyorum sen şimdi çok mutlusun...
Sana çok yaramış derdime dertleri ekleyerek gülmek...Delikanlı mı sandın yoksa kendini?!Yazık ki bana tanıyamamışım seni...
Gülücüklerinle boğulurdum, gözlerinde de kaybolurdum.Bir anda ne bir gülücük ne de o bana bakan sımsıcak gözlerin vardı.Sadece ben vardım.Beni bırakınca sen, yalnızlık uçurumuna düştüm.
Şimdi duyar mısın burdan sesimi, haykırışlarımı?!
Bugünlerde çok yalnız kaldım.Bilir misin bu yalnızlığın sebebini, bebeğim?
Yine unuttun beni, değil mi?Elbet bir gün gelecek ki ben hatırlanacağım.Bir gün gülüşüm koyacak sana.Ama bebeğim, ben seni yine affedeceğim...
,Her rüyamda kollarındayım.Mutsuz oluyorum her gördüğümde bu rüyayı.Kimse de sormadıbenim bu halimi.Bilseydim bir umut vermezdim, çekip giderdim.Kalırdınız kös kös...
Allah'tan gelsin gelecekse.Dertlere, acılara asla boyun eğemem.Her bir günümün berbat geçmesinden bıktım.Mutsuzum artık.Hiç gülemem.
Sen gibi oldu herkes.Sabah güneşimi bekleyemem...
Sen gittin, çok uzaklardayken ben sana seslenemem.Gel diyemem.Senden vaz geçemem.
Şu an mutsuzum.Kaderim küstü bana.Olsun bebeğim boyun eğemem şimdi.
Yokluğun yüreğimi sızlattı.En derine çöktü.Haksızlık var.Kabul edemem.Geçtim benden, fark etmez sen yoksan.
Kaderimizde bizle oynayan ve bizi birleştirecek olansa inatçı tavırlarımız.Biliyorum inatçı değilsin (!) sen.
Öldürdün sevgiyi kalbinde ama ben bize yeterim.İnan ki ben seni tahmin edemeyeceğin kadar çok seviyorum.Ömrümü senin sevgine adadım.
Ah!Bir bilseydin benim bu halimi, yine eskisi gibi olurdu, meleğim.
Ya biz eskisi gibi oluruz ya da ben bu inançla toprak olur giderim.Olsun meleğim.Senin için olacaksa bu ikiside güzel.
Bu yazdıklarımı bir gün okuyacaksın.Ben o gün burda olmayacağım ama üzülme meleğim.O zamana kadar kalbim çürümemiş olacak.Çünkü o kalp seni çok sevdi.Sevgim yaşattı kalbini diyeceksin bir gün benim için.Ben bunu duymayacağım ama ben senin uğruna öleceğim bebeğim.
Toprak olmuşsa cesedim ne fark eder kalbimdeki sevgi yok olmadıktan sonra...
SENİ SEVİYORUM MELEĞİM...
