SİYAH VE BEYAZ (ASKIDA)

BURDA BİTMEMELİ.

MULTİMEDİA ÖMÜR. 

 Telefonunu cebinden çıkarıp bi kaç rakam tuşladıktan sonra telefonu kulağına götürdü. Ne konuştuğunu duymak istiyorum. Ama Azranın ona buna bağırarak laf atmasından hiç bi şey duyamıyorum. 

Öyle düşünmemelisiniz. Herkese yavşayan bi abaza değil. Hayatında bi kere aşık oldu ve reddedildi. Günlerce yemek yemedi. Aylarca kimseyle konuşmadı. Bide bu yetmiyormuş gibi gerizekalı Berk onu okulun önünde dalga geçerek rezil etmişti. Ve Azra daha sonra hiç eskisi gibi olmadı. Herkese laf atar, yakışıklı olduğunu ve yanında olmasını istediğini söylerdi. Erkekleri saniyesinde etkiler ve Azrayı kabul ettiklerinde hiç değişmeyen kahkasıyla dönüp çocuklara '' Kolay lokmasın. '' diyerek onları öylece bırakırdı.  

-'' Emre barın arka kapısına gel araba yanımda değil, lazımsın.'' dedi ve telefonu kapatıp cebine koydu. Tekrar bana yaklaşıp ondan destek alamamı sağladı. Saniyeler sonra önümüzde duran Jeep'e bakarak gülümsedim. Gerçekten mi ? Arabadan inen Emre olmalıydı bu evrenin bana ' Evet gerçekten.' deme şekliydi.

-'' Ömür noluyor ? '' demesiyle Azrayla aynı anda Emre diye tahmin ettiğim çocuğa baktık. Vee can alıcı noktaa 'ÖMÜR' .

-'' Emre sus ve kızı al hadi'' dedi ve gözleriyle Azrayı gösterdi. Bir süre gzölerini almadan Azraya baktı ve onu alıp kucakladı. Azarnın küçük çaplı çığlığıyla kendimi tutamayıp kahkahamı serbest bıraktım. 

-'' Sessiz ol küçük kız başka türlü uğraşılmaz seninle'' diye söylendi. Emre gülüyordu, evet bu iyiydi. Azrayı alıp ön koltuğa oturttu. Koluma giren Ömür sanki beni kontrol eder gibi arka koltuğa sürükledi. Arabada kimse konuşmuyordu. Bu sessizliğ bozan Emre oldu. 

-'' Adresi alabilir miyim ?'' 

-'' İlerden sağa dönelim ilerden sağa dönelim, zaten fazla uzak değil'' dedi Azra gülerek.

Geldiğimizde Emre tekrar Azrayı kucağına aldı. Ve AZra ona sarılarak çoktan uykuya dalmıştı. Kapıyı açıp Emreye Azranın odasını tarif ettim. Önüme döndüğümde kafam Ömürün göğsüne çarptı. 

-'' Adını hala bilmiyorum'' dedi gülümseyerek.

-'' Rüya'' dedim gülümsemesine karşılık vererek.

Emrenin merdivenden gelen ayak sesiyle birden Ömür beni kendine çekip sarıldı. Ne olduğunu anlamaya çalışmaktan vazgeçip kokusunu cigerlerimin en derinine çektim. Benden ayrılıp ' Burda bitmemeli' demesiyle elimde bir şey hissettim. Kağıda baktığımda bir telefon numarasıydı. Hadi ama onu ne zaman almıştım elime. Omzuma deyen elle irkildim.

-'' Görüşmek üzere'' dedi Emre ve Ömürü takip etti.

Bende ne sanmıştım ki elime sıkıştırmak için sarılmış. Ama numarası artık bende buna sevinmeliyim en azından.

Üşüdüğümü farkedince kapıyı kapatıp yukarı çıktım. Üstümü ayıcıklı pijamalarımı geçirip kendimi yatağa attım. 

***

Sabah kalktığımda yüzümü yıkayıp Azranın odasına gittim, dün akşamki kıyafetleriyle hala uyuyordu. Dünün sinirini çıkarmam lazımdı. Bu normalde onun göreviydi ama sıra bende. Üstüne çıkıp tepinebildiğim kadar tepinip en cırtlak sesimle bağırdım...

-'' Azraaaaaağğğğğ telefonunu vermiş.'' 

-'' Ses tellerini siktiğim in üstümden başım çatlamak üzere'' dedi başını ovalayarak.

-'' Biliyorum hatırlamıyosun''

-'' Neyi ?'' diye sordu üstündeki kıyafetlere bakarak.

-'' Sus ve dinle'' diyerek anlatmaya başladım. Sadece gülümseyip beni dinledi ilk defa. Evet bi ilk. 

-'' Emreyi merak ettim ama telefon numarasını vermediğine göre yine beğenilmedim.'' 

-''Saçmalamayı kes'' dedim sert görünmeye çalışarak.

-'' Ara ve teşekkür et güzelim'' dedi kısa ve net bi şekilde.

Belkide yapmalıyım, hakettiler.