The Playboy and The Bad Girl[On Going]

~28~ Just be Ready

Sorry po at ngayon lang ako nakapag update. Busy po kasi si author. Haha. Salamat sa mga patuloy na nagbabasa say story ko. Sana ipagpatuloy niyo lang. Hahaha. At dahil matagal tagal akong Hindi nag update medyo mahaba haba itong chapter na 'to. Enjoy reading^_^

Chapter 28

Samantha Point of View

Hindi maganda ang gising ko dahil ngayon ang welcome party ni Nephtalie. It's Saturday actually. Andito lang ako sa condo unit ko nagkakape at nakatingin sa kawalan. Iniisip ko na ang mangyayare mamaya. Ang nakasulat dito sa invitation formal gown ang isusuot. Ni susutuin ko hindi ko pa nga naplano ang pumunta pa kaya. Napabuga nalang ako ng hangin. Kailan kong maghanda pero paano? Sa tuwing nakikita ko yung babaeng yun bumabalik lahat ng ginawa niya saakin nun. Aaminin ko natakot ako noon. Pero tumayo parin ako at nagpatuloy na lumaban.

Napalingon nalang ako sa may kumakatok. Na sa living room kasi ako. Binapa ko muna yung mug ko sa center table. Tumayo ako at naglakad papunta sa pintuan. Habang lumalakad ako para akong zombie na walang gana. Pag ka bukas ko ng pinto bumungad saakin ang malapad na ngiti ni kuya. Napatingin ako sa hawak niya. Isang box na pahaba at may ribbon. Ano naman yan?

"Wala ka bang balak na papasukin ako?" Bumalik ang tingin ko sa kanya. Nginitian niya lang ako. Sinenyasan ko na siya na pumasok na. Umupo ako sa couch dito sa living room kami nagderetso. Kinuha ko yung mug ko sa may center table at umigop ako ng kape. Meron pa naman.

Nilapag ni kuya yung hawak hawak niyang box na pahaba sa may center table. Tinignan ko siya ng nagtataka pero nginitian niya lang ako. "Eto nga pala yung gown na gagamitin mo mamaya sa welcome party" sabi niya habang nakangiti parin. Ngumiti lang ako ng pilit sakanya. Hihigop na sana ako ng kape ko ng kinuha niya ito at uminom. Tinignan ko siya ng masama "Bwiset ka kuya!" Inis na sigaw ko sakanya. Nakakainis alam niya na nga lang na akin yun aagawin niya pa! Bwiset!

He chuckled "Na sobrahan mo na ang pagkakape, Sam"

Tinignan ko lang siya ng masama at inirapan siya. Adik din naman siya sa kape e! Tumabi siya saakin sa couch at inakbayan ako. Tumingin ako sakanya ng poker face lang siya naman nginitian ako at huminga ng malalim "Tell me Sam meron ka bang dalaw ngayon?" Dahil sa kamanyakan niya tinulak ko siya ng malakas na halos na pahiga at tumawa na malakas. Paano naman niya nalaman ang ganung bagay!? Bwiset lang a!

Bumangon siya at tumigil na sa pagtawa. Buti naman. Hayy. "But seriously Sam may problema ba?" Mahinahon niyang tanong saakin. Huminga ako ng malalim bago siya sinagot "Kuya paano kung mangyare ulit yun?" Nakatulala lang akong sinabi yan sa kawalan. Narinig ko ang pag hinga niya ng malalim. Napatingin naman ako sakanya na nakatingin din saakin. "Alam mo Sam, let's move on and forget the past. Oo nasaktan ka pero hindi dahilan nun ay susuko ka ng harapin siya" mahinahon niyang sabi pero may pagka seyoso ang tono ng pananalita niya. Tama siya. Pero may bandang kumirot sa dibdib ko. Umiwas ako ng tingin sakanya "Pero paano kuya yung ginawa saatin ni mommy nun naka move on ka na ba? Kasi ako hindi pa" malungkot na sabi ko

Bigla siyang natigilan sa sinabi ko at bigla siyang naging seryoso. Gusto ko rin naman maka move on pero wala e! Hindi ko Kaya! Andito parin yung bakas ng sakit! Tumingin saakin si kuya ng seryoso. Huminga siya ng malalim tapos umayos ng upo. "Sam, let's not talk about what happened back then. Especially kay mommy" seryosong pagkasabi niya.

Tama siya. Dapat hindi ko na i-open topic ang past. Pero may pinagtataka ako. Bumaling ang tingin ko Kay kuya na ngayon ay nakatingin pala saakin ng seryoso. Pero nagbago din ito at ngumiti ng mapakla.

"Kuya, how did you know na pupunta ako ng welcome party?"

"Sam, I have a invitation too. Of course naisip ko baka binigyan ka din. Kaya nagpakuha si dad ng susuotin mo. And take note si dad ang namili sa gown mo" nakangiti niyang sabi

Bigla naman akong napangiti. Ang hirap paniwalaan yun a! Siyempre pag lalake hindi alam ang girly things lalo na sa mga damit na katulad ng gown. Kaya nakakatuwa na si dad ang namili ng gown ko para lang makapunta ako sa party.

"Thanks, Kuya"

He kissed me at my forehead then he smiled at me "Basta saaming baby girl"

Napayakap nalang tuloy ako Kay kuya. I missed him so much. Namimiss ko yung asaran namin.

Kumawala ako sa yakap niya at nginitian "I have to go baby girl. May pupuntahan pa ako" tumayo na siya at nagmapulsa.

"Kuya, sabihin mo nga saakin sinong ka date mo mamaya?" Curious ako kaya na tanong ko.

"You will find out later" sabay kinindatan ako. Talaga 'to! Ang galing maglihim!

Nang umalis na si kuya agad akong tinignan yung gown na susuotin ko mamaya. Binuksan ko yung takip ng kahon at nakita ko ang white gown. Kinuha ko ito at tinaas sa ere. Not bad. Black one shoulder formal evening gown ang kinuha ni dad. I really appreciate it.

Habang tinitignan ko pa ang susuotin ko bigla nalang tumunog yung phone ko. Kinuha ko yung phone ko sa couch. Tumatawag si Pathricia.

"Oh?!"

["Wala man lang hello dyan?"] Binigyan diin niya yung salitang hello.

"Ano ba kasi kailangan mo?" Inip na sabi ko

["What's your plan? Pupunta pa ba tayo?"]

Huminga ako ng malalim. Sayang naman ang effort ni dad sa pagpili ng susuotin ko. And I have a date. I don't want to disappoint him.

"Punta ako dyan sa coffee shop mo. And please pati si Klarra paki sabihan na pumunta rin siya. We need to talk" seryosong sabi ko

["Okay"]

I'll hang up the phone. Huminga ako ng malalim at napahilot sa sentido ko. God! This is ridiculous! Nakakastress!

****

"Are you sure na pupunta talaga tayo?" Nag aalalang sabi ni Klarra

Tumango at uminom ng kape ko. Andito na kami ngayon sa coffee shop ni Pathricia. Actually kanina pa sila nagaalala saakin sa desisyon ko. I decided to go in party even if masakit sa pride ko.

Binaba ko yung mug ko sa lamesa na kaharap ko ngayon at tumingin ako sakanila. Bakas sa mukha nila ang pagaalala. Ngumiti ako sakanila "Guys, don't worry I'll be okay" mahinahong sabi ko

Nagkatinginan naman sila at tumango tango lang. Siguro nga. I need to face her. Ayaw kong magpaka bitter.

"We just worried about you. You know Stephanie well, Sam. Ayaw lang namin mangyare ulit ang ginawa niya sayo noon" nagaalaang sabi ni Pathricia

Bumaling ang tingin ko kay Klarra ng hinawakan niya ang kamay ko na nakapatong sa table "She almost killed you, Sam remember? Kung ayaw mong hindi pumunta okay lang hindi na rin kami pupunta na ni Pathricia"

Ngumiti ako sakanila. Masaya ako at may mga kaibigan akong nagaalala saakin. And yes Stephanie tried to kill me back then. Dahil sa insecurities niya saakin. Aaminin ko natakot ako noon. Pero umalis din sila ng pilipinas noon kaya naluwagan ako.

"Don't worry about me. Okay? Just be ready to the party especially to Stephanie. Hindi natin alam baka may plano yon saatin"

Tumango tango naman sila at nag thumbs up lang. Im luck to have this too. Kung wala sila sana ng panahon na malapit na akong mamatay wala na sana ako sa mundong ito. Kaya I'm so very thankful for this two.