Het ijs Op

T W E L V E

'Dus bij jou heeft Tobi de afgelopen dagen geslapen.' 'Uh ja dat klopt.' 'Hebben jullie al gezoend?' Mevrouw Skye kijkt via de achteruitkijkspiegel Tobias aan. 'Mam! Waar praat je over?' 'Je kijkt hetzelfde uit je ogen als toen bij Emma. En m'n moederlijke instinct zegt dat.' 'Mam kom op.' Ik kijk Tobias aan en zie dat hij hevig aan het blozen is. 'Ja dus.' 'Mam hou alsjeblieft op, ik schaam me dood.' 'Ga je m'n conclusie nog bevestigen.' 'Nee.' 'Dus jullie hebben niet gezoend.' 'Nee.' 'Ha, je hebt het zo juist bekend Tobias Herman Skye.' 'Waarom moet ik een moeder hebben die psycholoog is. Waarom heb jij altijd alles door?' 'Maar Brandon, hoe gaat het?' 'Ik heb een lichte hersenschudding, maar verder gaat het wel oké. Tobias heeft een positieve reactie op mensen, dus ik voel me al wel weer wat beter dan eerst.' 'Kijk zo hebben we hem opgevoed.'

'Misschien is het leuk als jij en je ouders vanavond komen eten. Aangezien Tobias de afgelopen dagen wel gewoon bij jullie heeft mogen slapen is het een kleine moeite.' 'Ja dat is op zich wel gezellig. Ik bel m'n moeder zo wel even.' 'Helemaal top jongen.'

We rijden de snelweg op en het enigste wat je nog hoort zijn de auto's en de radio. Ik leg mijn hand op Tobias zijn been en streel met mij hand heen en weer. Er trilt wat in mijn broekzak. Ik haal mijn telefoon uit m'n zak en zie mam op het scherm staan. 'Oh kijk mijn moeder belt al.'
'Hey mam.'
'Brandon, kind gaat het? We konden niet eerder komen. Papa had een belangrijke vergadering en ik belande net in de file. Anders waren we er echt wel eerder geweest.'
'Mam het is niet erg. Tobias was mee. Alles is goed gegaan. De conciërge heeft ons gebracht en we rijden nu weer net de snelweg af. De moeder van Tobias heeft ons weer opgehaald. Nu ik het daar toch over heb ze vr...'
'Dat is mooi Bran maar hoe gaat het met jou? Wat heeft de dokter gezegd.'
'Ik heb een lichte hersenschudding. Drie dagen even goed rust houden en dan de komende weken gewoon rustig aan doen. Maar wat ik wilde zeggen, mevrouw Skye vroeg of we vanavond bij hun wilden eten omdat Tobias hier twee dagen geweest is en zo.'
'Tuurlijk, dat is hartstikke gezellig. Maar jij komt wel eerst naar huis.'
'Ja mam.'
'Nou tot zo liefje.'
'Doei.'

'Wij komen vanavond.' 'Nou dat is leuk Brandon.' 'Wilt u me wel thuis afzetten? Van mam moest ik eerst naar huis komen.' 'Jazeker, Tobias gaat ook mooi weer naar school. Hij heeft een Duits toets waar hij minimaal een zes voor moet halen anders mag hij niet naar de oefenwedstrijd toe volgende week.' 'O dat wist ik niet.' 'Dat hebben papa en ik besloten gisteren. De komende tijd minimaal een zes. School gaat voor jongen. Begin dat nou eens te begrijpen. Waar woon je Brandon?' 'Ja verander maar lekker van onderwerp mam! Heb ik daar niks over te zeggen dan?' 'Nee. Waar woon je?' 'Bergakkerweg 12.' 'Toppie. Volgensmij woont daar in de buurt ook nog een oude vriendin van me.' 'Nou helemaal geweldig mam.' 'Kom op To, zo ken ik je niet. Het is maar een zes dat komt echt wel goed hoor.' Ik graaf m'n hoofd weer tegen Tobias aan en kijk hem aan. 'Tuurlijk, maar niet bij mij.' 'Zo erg kan het niet zijn toch?' 'Ik ben een regelrechte ramp in Duits. Waarom leren die snert Duitsers geen verdomme Nederlands?' 'Tobias let op je woorden!' 'Omdat Duitsers nou eenmaal gewoon arrogant zijn.' Ik kijk even naar mevrouw Skye en zie dat ze druk naar de goede straat aan het zoeken is. Snel druk ik een kus op Tobias' zijn mond. 'Dat help al wel wat of niet?' 'En of dat werkte.' Tobias knuffelt me en drukt een stuk of wat kusjes op m'n voorhoofd. 'Dat zag ik.' 'Mam nu lijk je op die brugger.' 'Wat?' 'Nou vanochtend reageerde iemand uit de eerste klas precies hetzelfde.' Antwoord ik. 'Dus jullie hebben al lekker in het openbaar lopen zoenen?' 'Soort van.'

'Nou tot vanavond dan.' Mevrouw Skye zet de auto stil en ik stap uit. 'Moet ik nog even mee lopen?' 'Doe maar.' Tobias stapt ook uit en loopt mee naar de deur. Ik bel aan. Niet veel later doet mam al open. 'Ach kind hoe gaat het?' 'Best hoor mam.' 'Kom op iets vrolijker mag ook wel.' 'Ik heb verdomme een bal tegen m'n kop aan gekregen en nu denkt iedereen dat ik meteen vrolijk kan doen.' 'Kom op Bran, het is je vast iets te veel. Ik zal even thee gaan zetten. Wil je ook een kopje Tobias?' Mam kijk Tobias vragend aan. 'Nee bedankt ik moet weer naar school.' 'Succes dan.' 'Dank u wel.' Mam loopt de keuken. Tobias en ik staan alleen in de gang. Ik loop naar hem toe en knuffel hem. Ik knuffel hem tot dat ik mam in eens weer in de gang hoor staat. Ik schrik op en kijk over m'n schouder heen. 'Wil je tegen je moeder zeggen dat ze niet over ons moet beginnen straks.' Fluister ik in Tobias' oor. 'Tuurlijk, als jij er nog niet klaar voor bent.' 'Dankje.'

'Ik vind het echt bijzonder wat voor vriendschap jullie in twee dagen opgebouwd hebben.' Mam staat tegen de deurpost aan geleund. 'Ja mam, het was liefde op het eerste gezicht.' Er verschijnt een lach op mam's gezicht.  'Grapjas, volgens mij is er niks mis met je hoofd.' 'O je moet eens weten.' 'Maar ik ga maar eens. Duits toets, je weet wel. Is zo'n gedoe met inhalen.' 'Succes.' Tobias loopt weer naar de auto en zwaait nog een keer. 'Tot vanavond.' 'Doei, bedank je moeder nog even namens mij en succes met Duits.' 'Thanks, nu ga ik hem vast iets minder hard verpesten.' 'Sukkel.' 'Droplul.' 'Nu is het wel weer mooi, doei.' Tobias stapt in en ik zwaai nog een keer.

*

'Wil je nog een kopje?' Mam staat al op en loopt naar het aanrecht. 'Nee bedankt, ik denk dat ik even naar boven ga, dan ben ik vanavond tenminste een beetje uitgerust.' 'Helemaal goed jongen. Hoe laat worden we verwacht?' 'To heeft eerst nog ijshockey dus ik denk rond kwart over zes.' Ik loop naar boven, plof neer in het comfortabele hoekje op m'n bed. Ik pak ik mijn laptop en start Netflix op. Tijd voor aflevering vier van stranger things.

*
Na anderhalve aflevering besluit ik maar om naar beneden te gaan. Ik loop naar de keuken. Ik zet de waterkoker aan en dan valt mijn oog op een geel memo briefje.

"Ik dacht dat je misschien wel sliep dus ik heb niet geroepen. Maar ik ben even naar m'n werk. Ben rond vijf uur weer thuis."

Ik prop het briefje op en stop hem in de zak van m'n sweet pants. 'Tijd voor soep,' ik kijk naar Vegas. 'Wat denk jij? Zullen we daarna mooi een stukje gaan lopen?' Vegas kwispelt hevig met zijn staart en blaft enthousiast. 'Dat is zo te horen een ja.'

Na een kwartiertje is de soep opgewarmd. Ik ga aan de keukentafel zitten. Zodra ik bezig ben met kaas raspen gaat m'n telefoon af. Een berichtje van To. Ik open de chat om te zien wat hij heeft gestuurd.

Tobias:
Gast ik weet dat je de halve ochtend aan stranger things of american horror story hebt besteedt maar ga alsjeblieft nu SKAM kijken, want dan kunnen we dat lekker als coupel serie gebruiken. Seizoen twee aflevering zes haal je wel.

U:
Je kent me ook te goed hè, maar komt goed. Waar gaat het over?

Tobias:
Het lijkt totaal niet op american horror story maar you gonna like it. Het is Noors btw. Goed voor je taalkundige ontwikkeling 😏😂

U:
Okay... ik ben het al aan het opzoeken.
Aflevering één staat aan! 

Tobias:
Goed bezig!
Maar de pauze is voorbij ❤️ tot vanavond sweet heart. Xx

U:
Ahw, jammer ❤️ Maar succes met ijshockey vanmiddag. Ik beloof dat ik kom kijken zodra ik kan! X

Tobias:
Daar houd ik je aan!

U:
Nu telefoon weg en je hoofd bij de les houden. Zometeen ben je je telefoon nog kwijt! Byee

Onderhand is aflevering één afgelopen, heb ik m'n soep op en staat Vegas al met zijn riem in z'n bek naast de tafel. 'Rustig Vegas we gaan echt wel lopen hoor.'

'We doen een klein rondje Ve.' Ik loop een rondje om het huizen blok heen en dan zijn we al weer thuis. 'Vanavond lopen we langer Ve, dat beloof ik.'

Ik nestel me weer met mijn laptop en een reep chocolade op m'n bed.

En zo werk ik een half seizoen weg.