The Bachelors' Life

Chapter Forty One

so sorry for the long wait.

CHAPTER FORTY ONE

Andrew's POV

"Nasaan si Zion?" biglang tanong ni Yori.

"ewan." agad kong sabi. hindi ko naman talaga alam kung saang lupalop napadpad si Zion eh.

nandito kami ngayon sa bahay ni Miggy. TAMBAY.

"ang boring.." sabi niya sabay upo sa tabi ko.

nag smirk ako sabay sabing, "I know right? buksan mo nga ang TV habang hinihintay nating lumabas si Miggy sa banyo. ang tagal lang maligo ng kupal.. parang babae bwesit."

"ay nadale mo koya. hahahaha" natatawang sabi ni Yori habang kinukuha ang remote ng TV. napailing nalang ako.

habang nanonood ng palabas, nagulat nalang kami nang biglang bumukas ang pintuan ng theater room -- kung saan kami ngayon ni Yori at iniluwa nito ang isang alien. ay este, si Xavier.

"where's Luke?" agad na tanong niya.

Ibinalik ko ang tingin sa TV at sumagot, "di ko alam.."

hindi na ito nag tanong at tumabi na ng upo kay Yori na ngayon ay seryosong seryosong nanonood ng palabas.

hindi nag tagal ay dumating na si Miggy..

"ayan. dumating rin. akala namin di ka na lalabas ng banyo eh.." sabi ni Yori..

"gago." naiiling na sabi ni Miggy at umupo sa tabi ko.

"saan si GD?"

"ewan."

"eh si Luke?"

"ewan."

"si Kriston?"

"tanginga pare! di ko alam! bakit ba tanong ng tanong ka sa akin?! mukha ba akong may alam?!" naiinis na sabi ko sabay alis sa upuan.

hindi pa ako nakalayo nang narinig kong nag salita si Xavier, "what's with him?"

"ewan. punyeta pare tumahimik nga kayo, ang ganda ng palabas eh.." boses yun ni Yori..

badtrip na lumabas ako ng kwarto. walangya na Miggy. anong tingin niya sa akin? tsk.

dinala ako ng mga paa ko sa sala kung nasaan ang grand piano ni Miggy. kulay puti ito at ang kinis kinis. alagang alaga ng may ari eh.

I took a deep breath. dahan dahan akong umupo sa harapan ng piano.

ngumiti ako ng mapakla as the memories from the past flashed right before my eyes..

"Son, your dad wants you to play the piano in front of his business partners.."

"ayoko, mom.. I promised Ellaine I will not play the piano hanggang sa hindi pa siya bumabalik.. and I don't ----" hindi pa natapos ang sasabihin ko nang bigla akong sinampal ng sarili kong ina.

"si Ellaine? Ellaine na naman?! anak naman! you're just 14 years old! and you think that, what's between you and Ellaine will last? what are you thinking ba? akala mo true love na yan?! gumising ka sa katotohanan Andrew. wake up. learn to accept that Ellaine, will never come back and she will never be yours!!"

nanginginig ang mga kamay ko as I slowly touch the keyboard.

"anong gusto mo sa isang lalake? nakangiti kong tanong sa babaeng nasa harapan ko.

tumingin siya sa akin with a smile on her lips, "sa isang lalake? hmmm.. syempre like other girls want, gwapo, matalino.." umiwas ito ng tingin, para bang nag iisip..