A/N: PS. Do not read this if you haven't read the previous chapter yet. Enjoy!!
Karen
Isa na doon ang aking bestfriend. Nakilala ko na siya noong grade 2 but we were not yet close that time. Lumipat siya ng school somewhere at the province of Bontoc and in the 6th grade lumipat siya sa school namin sa lowland.
Wala kami ginawa buong kundi mag-stay sa classroom. Complete naman na din ang requirements ko kaya wala na akong pinagkakaabalahan pa.
Niyaya nila ako maglaro ng COC. Not literally Clash of Clans but, Clash of Classmates. Ni revise nila ito at ito ang usong laro sa classroom namin sa ngayon. And of course I didn't join. Kahit gaano pa nila ako pilitin, I really don't like physical nor outdoor games since I was a kid. Panay paper and pencil lang nga ang hawak ko since dati eh. I would prefer to be asked to write more than a thousand-word literary composition and draw or paint instead of maglaro sa labas, kahit sports nga wala akong gusto kahit isa.
Chloe's POV
Ako si Vena Mari Chloe Rosario. First of all, matalino, Top 4 sa klase. Badminton player, I won several times in different competition levels with some of my classmates. Sumali ako sa pageant last week with my partner Lucas na isa ring badminton player. Diba? Perfect! Perfect couple! Competitive din ako gaya ni Karen but friendship within us doesn't matter. Our goal to get it done simultaneously, hindi pataasan ng score.
Kilala ko, kilala naming magkakaklase si Karen since grade 2 at kinagisnan na namin magkakasama ang pagiging sobrang close kaya walang arte namin pinapairal ang aming kabaliwan...in public. :))
Matapos namin maglaro ng clash of classmates, which is ako ang leader ay pumunta kami sa canteen upang magmeryenda. Two-storey kasi ang bulding ng GT and nasa second floor ang classroom namin. Halos madinig ng kabilang building ang mala-palengke na ingay namig magkakaklase. We headed straight to the canteen.
Karen's POV
Habang pababa ng building ay sabay-sabay kaming magsquad na pumunta sa canteen. At dahil sa sobrang kabaliwan at walang kaartehan, dumaan sila sa plaza kung saan tirik na tirik ang araw. Wala naman din akong magawa at sumabay nalang sa kanila.
Pagdating naming canteen...
"Kim!!!!!!," sigaw ng isa ko pang baliw at maliit na classmate na si Yna. "Palibre naman oh."
"Ah sige, dahil malapit na ang graduation... Hmmm, ilan kayo?"-Kim.
"Umm. One, two three, ... Seven! SEVEN."
"Sige, auntie, Pitong cornetto nga po assorted flavors." - sabi Kim sa tindera.
"Yeheyy!!," sigaw naming magsquad.
Si Kim ay isa pa naming classmate na richkid at boyish. Advantageous siya pagdating sa amin dahil palagi siyang nanlilbre.hehehe >o<
YOU ARE READING
Behind the Outlooks
RandomMinsan, nakaka-achieve tayo ng masaya at positive na buhay. Minsan, nakakaranas tayo ng pagkakamali at nagkakaroon ng problema. Ang mga minsang ito ay maaring ating maging routine, to be strong, to face the fears, the obstacles that hinder our way...
