LOVE ME AGAIN (Book 2: Kailangan Kita)

Chapter 10

HINDI NAPIGILAN ni Larry, ang pagtulo ng luha siya ay sakay na ng barko papalayo sa Almeda.

"Sugatan pa rin ang puso ko, sa pag babalik ko ng Maynila, akala ko okay na yun pala mas malala pa. Maybe not you, Kiesha, ang para sa akin,"huminga siya ng malalim pinunasan ang luhang kumawala.

(Makakalimutan ka ng puso ko Kiesha, sa tamang panahon, paalam mahal na mahal kita)

KAHIT anong gawin ni Kiesha na pag pigil sa pagtulo ng luha patuloy pa rin ayaw sana niyang makita ng magulang na umiiyak but her tears keep falling.

Pagpasok niya sa loob ng bahay nila.

"KIESHA, hija what happens to you? Bakit ka umiiyak?"

Umiling siya.

"Wala? Tell me hija!"

"Mommy, not now please!"tinungo na niya ang kuwarto.

Napasunod na lang ang tingin ng Ginang sa anak.

Kiesha keep on crying. Crying, hindi mapoknat-poknat ang pagluha niya.

(Larry, patawarin mo ako, sana hinintay mo ako, mahal na mahal kita. Mahal na mahal)

Nakatulungan ni Kiesha na basa ang pisngi.

PAGKA uwi ni Larry sa bahay nila nagulat ang ina ng makita siya.

"Larry, hijo, bakit nandito kana akala ko ba mag tatagal ka sa pinuntahan mo? Why you are suddenly here?"

Pinasigla ni Larry ang mukha lumapit sa ina hinalikan muna ito sa pisngi."Mommy na miss ko kayo kaya umuwi na ako."

Napatitig ang Ginang sa anak masaya man ang mukha pero ang mata nito kay lumbay their is a pain inside.

"Hijo, hindi iyan ang rason kung kayat umuwi ka nang maaga I know hijo, I felt it at saka nakikita sa mata at katawan mo!"

Lalong ngumiti si Larry sa ina para ipakita na okay siya.

"Mommy, naninibago ka lang sa akin."

"No hijo, may problema pa sa pinuntahan mo? Kahit na masaya ka pero walamg gana-gana ang galaw mo tell me hijo what wrong?"

Sabi nga nila mother's instinct.

Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Larry bago nag salita wala talaga siyang kawala sa ina.

"See that, tell me!"

"Mommy, akala ko sa paglayo ko gagaling ang puso ko pero hindi lalo pa itong nasugatan ng mas matindi pang sakit! Like I want to die!"ng gigilid ang kaniyang luha tumingala siya para hindi ito tuluyan umagos sa pisngi.

"Hijo ano ba ang nangyari?"

"Si Kiesha, mommy akala ko mahal niya ako pero hindi pala ikinakahiya niya ako!"

"Oh my gosh ikaw hijo, ikakahiya ng isang babae she's so stupid to that! Bakit hindi ba niya alam kung sino ka ha, hijo?"

"No mommy, kasi sinabi ko sa kanya na mahirap lang ako."

"What? Why did you do that hijo? Isa ka rin palang stupido dapat sinabi mo sa kanya kung sino ka, I don't blame her now sa ginawa niya!"

"Mommy, sasabihin ko naman sa kanya pag pinakilala niya ako sa mga taong kilala niya but sad to say na hindi niya kayang ipakilala ako bilang mahirap."

"Bakit nga ba nag pretend mahirap lang, hijo?"

"Because she don't like or she hate poor man, mommy!"

"What kind of woman she's?"

"I thought, nagbago siya, pero hindi pala. Alam mo ba Mommy, ng nasa harapan kami ng mga kaibigan niya tinanong siya ng mga ito kung kasama niya ako ang sagot niya hindi sobrang nasaktan ako that she denying me!"