Chapter 5: The Unexpected Getaway

73.6K 999 349
                                    

4am sa dorm nina Jill at Mitch...

UNGAS calling...

Ano ba naman!!! Ang aga pa nambubulahaw na!!

Jill: (sinagot phone) ANO?!

Zander: Gumising ka na!! I'll be there in an hour.

Jill: BAHALA KA SA BUHAY MO!!

End call.

Nakakapikon naman oh. Ngayon palang sana ako babawi ng tulog dahil sa ilang araw ko na pagkakapuyat dahil sa exams nanggugulo naman tong si Zander. Pinilit ko bumalik pagtulog pero hindi ko na magawa. Ito ang hirap sakin. Pag napuputol ang tulog, nahihirapan na ko hulihin ulit antok ko. UUGGGHHH!! Kesa gumulong gulong lang ako sa kama, naligo nalang ako't nag-ayos. Plano ko sana paghintayin yung unggoy na yun ng isa o dalwang oras sa labas kaso wala... nagising na ko. Hayaan nalang para matapos na 'tong pagha-hunting kay mystery blogger.

Tulog pa si Mitch. Ayoko ng gisingin dahil sigurado ako gustong gusto nito ng tuloy tuloy na tulog. Tatawagan ko nalang siguro siya mamaya pag uwi ko ng Laguna.

UNGAS calling...

Jill: O bakit?

Zander: Papunta na ko. Siguraduhin mong naligo ka ah. Ayoko ng mabaho sa byahe.

Jill: EWAN KO SAYO!!

End call.

20 minutes after...

UNGAS calling...

Di ko muna sinagot. Sarap mang-asar ng ganito kaaga.

UNGAS calling...

Di ko pa din sinagot.

1 message received...

From UNGAS:

HOY! Don't tell me naka2lg u ult?!

Hindi ko nireplyan...

UNGAS calling...

Sinagot ko na...

Jill: O ano?

Zander: Bakit ang tagal mo sumagot??

Jill: Wala lang. Trip ko lang.

Zander: Ang aga aga! Wag mo ko simulan! Bumaba ka na. Andito na ko.

End call.

Kinuha ko na yung mga gamit ko. Baka 2 days muna ako sa Laguna pagkatapos naming puntahan si Ex 10 sa Batangas. Pagsakay ko sa kotse...

Zander: (kinuha unan mula sa backseat) o ayan! Pag inantok ka. Nagdrive thru na din ako kanina. Pag nagutom ka kumuha ka nalang pagkain sa likod.

Jill: Bait mo ngayon ah! Sabagay. Dapat lang. Ang laking hassle nitong ginawa mo eh.

Zander: Shut up! Just sleep!

--

Ang bilis nakatulog ng bruhang 'to. Nakaharap siya sa may pinto ng kotse pero nakikita ko reflection niya sa salamin ng bintana. Di pa kami masyado nakakalayo nakanganga na sa antok. Ginamit niya yung unan na binigay ko kanina. Alam ko namang di 'to magiinarte dahil sinadya ko talaga storbohin tulog niya. Ayoko magmaneho ng matagal na puro ingay mula sa bibig niya naririnig ko. Before we left her dorm, I already turned the stereo on pero syempre wala na muna si Katy Perry sa playlist ko. Mahirap na, baka mawala pa antok ni ungas at asarin lang ako buong byahe.

Now playing: Clarity (Alex Goot acoustic version)

Spent almost an hour just thinking and stealing a few glances dito sa katabi ko. This is the first time that I went out of town with a girl I'm not dating. Heck I'm not even sure if we're friends. It feels different. Jill is no longer a stranger to me but I can't define what we are. Gusto ko sabihing magkaibigan kami but how can I say that we're friends if all we do is get into each other's nerves. Hindi ko maintindihan kasi kahit iritang irita ko sakanya minsan, parang kulang na yung isang araw ko na hindi kami nagsasakitan both sa kilos at salita. I can't say that I'm enjoying her company because I only enjoy a girl's company if I'm kissing her... or maybe getting closer inside her pants... o kung kaibigan ko man na babae at least man lang someone I can talk to without bashing her and ranting about her annoying face. But for some reason, the way we fight... it became my sudden comfort.

Project Ex (Published under PSICOM)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon