Because Of You [On-going]

Chapter 21

.Vote.Comment.
Be A Fan.
BOF (Book 1)

Pawis na pawis ang buong mukha ko ng nagising ako. Yung luha ko lumalandas na naman sa pinsge ko. Muli na naman naulit ang panaginip ko.

Napalingon ako sa gawi kung saan may nagsalita.

"Hey. Are you okay?" pagalala nyang tanong. Tumitig  ako sakanya at saka umiling. Sunod sunod muling nagbagsakan ang mga luha ko. Tumungo lang ako at saka hugulhol ng iyak dun. Inangat nya ang ulo ko at saka sinakop ang mukha ko. Gamit ang hinlalaki nya ay pinahid nya ang luhang lumalandas sa pisnge ko.

Napatitig ako sakanya at lalong napahagulgol.

"Kasalanan ko". sabi ko sa pagitan ng pagiyak. Napakapit ako ng mahigpit sa damit nya. Pakiramdam ko ang bigat ng dala ko. Pakiramdam ko may nakadagan sa dibdib ko. Pakiramdam ko di ako makahinga sa sakit na nararamdam ko.

"Hey, Are you having a bad dream?" tanong nya sa akin. Hindi ako sumagot sakanya. Patuloy lang ang pagiyak ko. Sa pagkakataon to. Nanghina ako. Nakita nya ang kahinaan ko. Nakita nya na sa kabila ng pagiging matapang ko. Ay mahina rin ako. Naramdaman ko ang palad nya sa likod ko. Tinatapik- tapik nya ito na para bang pinapadama  na okay lang ang lahat. Na magiging ayos lang ang lahat. Inayos ko ang sarili ko at pinunasan ko ang luha ko.

"Sorry". paumanhin ko sakanya. Tumingin lang ako sakanya kita sa mukha nya ang pagaalala. Ngayon nakikita ko rin sa kabila ng kasamaan nya ay mabuti din ang kalooban nya.

"Are you okay now?" tanong nya. Tumango lang ako sa nagpakawala ng mapaklang ngiti.

Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng kwartong ito. Ngayon ko lang napagtanto na andito parin pala ako. Pero? Teka? Nagtaka ako ng di ko makita ang babaeng tumulong magpalit ng damit ko kanina.

"Ah". sabi ko na agad naman nyang ikinalingon. "Yung babae? Nasaan yung babae kanina?" tanong ko rito.

"Umalis na". tipid nyang sagot.

"Ah".

Tumayo sya mula sa pagkakaupo nya at saka kinuha ang jacket nya sa sofa.

"Get up. Ihahatid na kita sainyo!" sabi nya. Nanlaki ang mga mata ko ng maalalang kung anong oras na.

"Lagot! sabi ko. Napalingon naman ito sa akin na agad kong ikinaiwas ng tingin. 5 na pala ng hapon.

"Faster".

"Ako nalang uuwe nalang ako magisa kaya ko".

"Okay". ay ganun. Walang pilitan. Inayos ko ang gamit ko at saka lumabas. Maglalakad na ako palayo ng higitan nyang muli ang braso ko.
At tumingin ng seryoso.

"Wag kang maingay sa mga nakita mo". nagunot ang nuo ko at nagtataka. Anong tinutukoy nito. Anong sinasabi nya.

Tuluyan na akong lumabas sa lugar na iyon. Nung una ay nagtaka ako kung bakit ganito ito. Naligaw pa nga ako dahil ma ang napasukan ko. Napatigil ako ng mapansin ang lugar kung saan madalas nya ako dindala. Ano to? Pinilig ko ang ulo ko at saka lumabas duon. Pagkababa ng hagdan ay halos matumba ako sa napagtanto ko. Napahawak ako sa bibig ko. At gulat na gulat. Paano nagyare?

Umuwe ako sa bahay ng lutang. Yung utak ko nakakabit naman pero parang lumipad kung saan dahil wala ako sa katinuan. Hindi naman bigdeal sa akin yung nakita ko. Pero sadyang napapaisip lang ako. Paanong nangyare na-