Ανέβηκε τις ξύλινες σκάλες προσεκτικά και ήρεμα.
Μόλις διέσχισε έστω και αυτά τα λίγα σκαλιά, μπροστά της αντίκρισε το υπέροχο τοπίο μέσα από το στρογγυλό και ξύλινο παράθυρο της σοφίτα της.
Τα πορτοκαλοκιτρινα φύλλα των ξεραμενων δέντρων άρχισαν να αποχωρούν από τα γερασμένα κλαδιά.
Ψιχάλες βροχής έπεφταν λιγοστές μαζί με τα φύλλα.
Καμινάδες να βγάζουν καπνό είτε από τζάκια είτε από σομπες.
Παιδάκια μικρά να παίζουν μέσα στους μεγάλους νερολακους που δημιουργούσε η βροχή.
Γυναίκες με τις ομπρέλες να κυκλοφορούν μέσα στους βρεγμενους δρόμους.
Η κυκλοφορία των αυτοκινήτων ελάχιστη.
Αυτά είχε μια βροχερή μέρα του Οκτώβρη.
Βροχή
Ηρεμία
Συναισθήματα
Συναισθήματα μουντα
Όχι φωτεινά.
Συναισθήματα λύπης.
Όχι χαρας
Συναισθήματα δυστυχίας
Όχι ευτυχίας
Έτσι ήταν οι μέρες της Ιολης.
Μουντες
Δυστυχισμενες
Καταραμενες
"Βροχή μου" μόνο αυτό πρόλαβε να πει και τα μάτια της πήγαν απευθείας στο παλιό ξύλινο κουτί.
Γεια σας ηρθα σύντομα κοντά σας ελπίζω όλες και όλοι να είστε καλά όχι πάντως σαν την ψυχολογία της Ιολης και της δικιάς μου.♡
Μακάρι να σας άρεσε το κεφάλαιο.
Αν δεν σάς είναι κόπος πατήστε το αστεράκι και αφήστε ένα αρνητικό ή ακόμα και θετικό σχόλιο.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας♡
Φιλιά πολλάΤραγούδι: Βροχή μου - Χρήστος Θηβαιος♡ *μπορεί να μην ταιριάζει ελληνικό τραγούδι αλλά αυτό είναι υπέροχο από έναν υπέροχο ανθρωπο*
YOU ARE READING
The Sad Diary
Short Story{Κάποια στιγμή θα έρθει η αυγή και στο δικό σου ημερολόγιο.} "Ιολη θα σε αγαπώ" "Και εγώ" Του είπε και έφυγε ο ιδιος.Έφυγε για την χώρα των αγγέλων. Άραγε στο ημερολόγιο της Ιόλης θα έρθει? {Παρακαλώ να μην αντιγράφετε κομμάτια από την ιστορία διότ...