The Sad Diary

{Δεν σε χόρτασα ποτέ μου.}

5 Οκτωβρίου 2017

Σήμερα βρέχει πόσο μου αρέσει η βροχή.

Ο ήχος που δημιουργούν οι στάλες στο πλέον βρεγμένο τσιμέντο.

Η μυρωδιά της, αυτή η μυρωδιά που σου θυμίζει φθινόπωρο που σε ταξιδεύει σε έναν ήρεμο και ήπιο κόσμο.

Μακάρι και εγώ να ήμουν σε έναν κόσμο μέσα στην ηρεμία και στην αγνότητα.

Αλλά όχι, δεν έχω τίποτα από αυτά πλέον.

Ούτε αγνότητα

Ούτε ηρεμία.

Μόνο θλίψη και στεναχώρια περικλείουν την καρδιά μου.

Λίγα και άσχημα συναισθηματα.

Άσχημα και λίγα.

Η ζωή όμως κυλάει όπως κυλούν και οι σταγόνες της φρέσκιας βροχής στο μεγάλο παράθυρο μου.

Η διαφορά όμως είναι ότι η βροχή δεν σταματάει ποτέ ενώ η ζωή σταματάει.

Δυστυχώς ή ευτυχώς για κάποιους ανθρώπους η ζωή σταματάει αργά ή γρήγορα

"Δεν σε χόρτασα ποτέ μου."

Γεια σας ξανά και ξανά δίπλα σας με ένα αν όχι υπέροχο κεφάλαιο ένα καλουτσικο κεφάλαιο που ελπίζω να σας αρεσει.♡
Η ιστορία αρχίζει και εξελίσσετε σε κάθε κεφαλαίο βλέπουμε μια εξέλιξη αλλά τα ίδια συναισθήματα. Μπορεί αυτά τα συναισθήματα να μείνουν τα ίδια ή και όχι. Θα το δούμε στα επόμενα κεφάλαια.
Ωστόσο μέχρι τότε πατήστε ένα αστεράκι και γράψτε και το σχόλιο σας για το πως φαίνεται η ιστορία.
Σας Ευχαριστώ πολύ♡
Φιλιά πολλά♡