6 Οκτωβρίου 2017
Χθες κοντοσταθηκα στο στρογγυλό και μεγάλο παράθυρο της σοφιτας.
Το τοπίο όπως μου αρέσει.
Μουντό
Λιτό
Ξαφνικά τα μάτια μου κοκκαλωσαν
Το σώμα μου έμεινε ακίνητο
Το πρόσωπο μου άψυχο
Τα πόδια μου πλησιάζουν την ξύλινη βιβλιοθήκη
Με μηχανική κίνηση παίρνω από το ράφι το χρυσό κουτί
Χρυσό κουτί με χρυσές αναμνήσεις
Αναμνήσεις χαράς ευτυχίας ενθουσιασμού
Πλέον αυτές οι αναμνήσεις είναι λύπης δυστυχίας θλίψης
Η μυρωδιά από τα φρεσκογραμμενα γράμματα μου γεννούν αναμνήσεις
Το ξεραμένο τριαντάφυλλο δεν έχει πια ζωή είναι άψυχο όπως εγώ
Το σκουριασμένο μεταγιον μας δεν έχει ζωή την πήρες μαζί σου.
Και η μεθυστικη μυρωδιά αυτού του αρώματος με μαγεύει.
Ανοίγω το άρωμα και παίρνω μια τζούρα.
Αναστεναζω
"Τι υπέροχο" μονολογω και το αφήνω ξανά μέσα στο χρυσό κουτί.
Γεια σας ελπίζω να είστε όλοι καλά.♡
Καλό μήνα σε όλους!
Αν σας άρεσε πατήστε ένα αστεράκι και αφήστε ένα σχόλιο♡
Φιλιά πολλά.
YOU ARE READING
The Sad Diary
Short Story{Κάποια στιγμή θα έρθει η αυγή και στο δικό σου ημερολόγιο.} "Ιολη θα σε αγαπώ" "Και εγώ" Του είπε και έφυγε ο ιδιος.Έφυγε για την χώρα των αγγέλων. Άραγε στο ημερολόγιο της Ιόλης θα έρθει? {Παρακαλώ να μην αντιγράφετε κομμάτια από την ιστορία διότ...
