The Sad Diary

{Μεθυστικός}

10 Νοεμβρίου 2017

Αναλογίζομαι και σκέφτομαι αρκετές στιγμές μαζί σου.

Συνήθως καλοκαιρινές.

Τα καλοκαίρια ξες με γέμιζαν

Συμπλήρωναν τον εαυτό μου όπως και εσύ....

Ακόμα θυμάμαι που κάποιες φορες κάθοσουν απόμακρος χωρίς κανέναν δίπλα σου. Τον λόγο δεν τον γνώριζα αλλά ίσως να χρειαζόσουν μοναξιά.
Μια μέρα αποφάσισα να σε πλησίασω.

Το Αυγουστιατικο αερακι χτυπούσε δειλά στο πρόσωπο μου.

Σε παρατηρώ να κάθεσαι κάτω στην λευκή και απαλη αμμο παρέα με την κιθάρα σου και ένα αναμμένο τσιγάρο ανάμεσα στα χείλη σου.

Σε πλησιάζω ακόμα πιο πολύ και κάθομαι δίπλα σου..

Τα σπαστα καστανοξανθα μαλλιά σου ανεμίζουν με την φορά του αέρα.
Στρέφω όλο μου το σώμα σε εσένα και οι ματιές μας κλειδώνουν.

Χάνομαι για λίγο μεσα στον καταγαλανο ωκεανό που κοσμεί τα μάτια σου.
Σβήνεις τον "θάνατο" αφήνεις την κιθάρα και με φέρνεις ακόμα πιο κοντά σου.

Τα χείλια μας ενώνονται σαν τον ήλιο που δύει και σμίγει σιγά σιγά με τα νερά της θάλασσας.

Η γεύση σου ξεχωριστη δίχως λόγια να την περιγράψω.

Σταματαμε για λίγο.

Ακουμπάω το κεφάλι μου στον λαιμό σου και τότε έρχομαι σε επίθεση με το μεθυστικό άρωμα σου.

Με σφίγγεις χωρίς να με αφήσεις από το κράτημα σου

"Είσαι ο Αυγουστιατικος αέρας που μου φέρνει τις αναμνήσεις μας" μου λες κοιτάζοντάς την θάλασσα και χαϊδεύοντας απαλα την πλάτη μου.

"Για εμένα εσυ είσαι ο Αύγουστος μου" ανταποκρίνομαι καθώς εισέρχεται το άρωμα σου στα ρουθούνια μου.

Κρατάω σφιχτά αυτόν τον Αύγουστο και τον παρατηρώ για ακόμη μια φορά..

Έτσι ήταν πάντα.

Μεθυστικός....

Γεια σας!

Ελπίζω να είστε όλοι καλά.

Καινούργιο κεφάλαιο λοιπόν ελπίζω να σας αρέσει. Αν σας αρέσει πατήστε αστέρακι και αφήστε ένα σχόλιο.♡

Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην πολυαγαπημένη μου κολλητή❤ __leens__

Τα λεμεεε

Τραγούδι: Αύγουστος- Νίκος Παπαζογλου♡