Senin İçin ! (ızdırabın İncileri💎)

Gerçekler.

Rahatsız olduğum bu barakadan, şimdi ise çok mutluydum. Tabikide herşeyle burda kalmayacaktım. Sadece aytaç'a olan özlemimi giderecektim.

" Aytaç seninle bi kaç gün geçiricem, daha sonra evime dönerim."

Akşam yemeğimizi yerken konuşuyordum bunları. Onun zoruna gidecekti, kolay değil biliyorum ama bi yanım hâlâ kaan da. Onca seneyi şimdi çöpe atamam ki.

" Neden o zaman kalmak istedin ?"

Yemek yemeği bırakıp ciddi bi surat ifadesi aldı.

" seninle özlem gidermek istedim."

" Benimle kalmak yerine gitseydin, yine gelirdin amacın ne senin ?"

Tam da cevap verecekken hızla sokak kapısı açıldı. En az 10 a yakın silahlı adam içeri girerek bize uzattı silahları. Anlamamıştım yine hangi kuyuya düşecektim. İkimizde korkuyla hızla ayağıya kalkarken...

" Vaaayy. Aytaç hayatına bi kadın sokmuşsun sonunda. Söylesene seni bu katil halinle kim kabul etti ?"

İçeriye giren takım elbiseli biri girdi içeri. Belli ki düşmanıydı ! Şimdi ne olacaktı? Ve ben onun sadece çocukluk arkadaşıydım ! Bu iş uzayacak gibi duruyor. Cidden aytaç ile birlikte yaşamış olsaydım hayatım böyle mi olacaktı ?

" sakın o kızın adını ağızına alma bora !"

Aytaç beni sahiplenmiş vaziyeti almış, bu hoşuma gitmişti. Ona bakarak

" ne oluyor aytaç ? "

" sakin ol nur ve odaya çık ! "

Sonra bora denen adam atladı lafa.

" ahahha yaa evet Nur du değil mi ?"

"  e e evet amacın ne senin ?   "

" amacım ne ? ( gülümseyerek nur a yaklaştı )  şöyle ki küçük hanım, bu aytaç denilen şerefsiz benim kız kardeşime tecavüz etmiş. "

Donup kalmıştım. Nasıl ? Nasıl yapar bunu aytaç  ? Tecavüz edecek kadar aciz mi olmuştu. Ben bu adamla kalamam. Bu benim çocukken tanıdığım o çocuk değil ?

" Neee ! Siz ciddi misiniz ? "

" hiç olmadığı kadar. "

" Nur sakın inanma bu herife. Ba bak herşey bi düzmece yalan."

Artık onu dinlemek istemiyorum !

" Bora bey beni lütfen evime bırakır mısınız ?"

Onu derken bi damla göz yaşı akmıştı. Bora bana bakarak gülümsedi.  O ara aytaç yanıma geldi. Kulağıma fısıldayarak...

" ne saçmalıyorsun sen nur ! Bu adam bırak eve bırakmayı seni şurdan şuraya getirmez. İlk önce beni dinle ! "

Bora elini ağızına götürerek ufak bi öksürük taklidi yaptı.

" Nur hanım buyrun sizi adamlarım götürecek, bu adama güvendiğiniz kadar bana da  güvenebilirsiniz. "

Evet bu katile, tecavüz eden birine güvendiysem boraya da güvenebilirim. Hemen bora bi adamına işaret etti ve adam da kafasıyla onaylayarak arabaya yöneldi . Aytaç'ı dinlemeden hemen adamın peşinden gittim. Ölürse ölsün inanın umurumda bile değildi. Nasıl bu adamla kalabilirdim ki ? Arabaya bindiğimde ağlamaya başlamıştım. Daha sonra şöför' ün o sorusuyla irkildim.

" Nereye bırakalım sizi nur hanım."

" taksim taksime gidelim."

Ufak bi yolculukdan sonra taksime gelmiştik. Hemen arabadan inerek evime koşup üst üste kapıya vurdum. Kapı açıldı, annemi gördüm o gözleri şiş ve morarmış masum annemi.  Hemen boynuna sarılarak ağlamaya başladım hıçkırarak. Anne sarılmasını şevkatini özlemiştim.