# ICANTEVEN✔

Φιλος.

Ειμαι σπιτι. Σκεφτομαι. Οχι, δν κλαιω ουτε σκεφτομαι να αυτοκτονησω, απλα ειμαι καλα. Ναι, για μια φορα ειμαι καλα. Αυτος ο σκυλος με κανει να νιωθω καλα, με κανει να ανηπομονω για κατι, για την επομενη συναντιση. Με ενα χαμογελο πεφτω στο κρεβατι και παλι και με περνει ενασ ωραιος υπνος.

Ξημερωσε επιτελους. Ωρα να παω να δω τον σκυλο. Ετοιμαστηκα γρηγορα και ετρεξα στο σημειο συναντισης. Ειναι εδω ξανα. Του εδωσα το φαι μου για σημερα και το εφαγε σχεδον ολο. Αφησε ενα κομματι και με κοιταξε. Επειτα κοιταξε το κομματι και μετα εμενα. Ξανα. Με αυτο το πολλα υποσχομενο βλεμμα. Με αυτο το βλεμμα που με κοιταγε και ο κολλητος μου. Ξερετε, αυτο το βλεμμα που σου ριχνει ενας πραγματικος φιλος. Πηρα το κομματι που αφησε για μενα και το κρατησα στην τσεπη μου. Πιο μετα ηρθε το σχολικο μου και αναγκαστηκσ να αφησω τον φιλο μου και να φυγω. Ναι, τον φιλο μου. Γτ τον θεωρουσα φιλο μου. Ναι, το αγαπησα αυτο το σκυλι. Κι ας μην του το λεω με λογια.