F R A N C I S C O
I fidget on my seat at hindi ko maiwasan na mapatingin sa entrance ng shop sa tuwing may pumapasok. Today I am meeting the painter who painted the artwork I got from the auction. I already paid for it on the night of the auction, but I chose and opt to meet the artist bago ko makuha ang painting.
Napaaga ako ng dating, and I did that on purpose, ayoko namang malate kami sa usapan namin.
I was looking at my watch it's already 8:50 am and ang usapan namin ay 9:00 am. Napatingin ulit ako sa may entrance door.
Napakunot naman ako ng noo when I saw Lea, papasok siya ng coffee shop. What is she doing here?
Pero napansin ko ang suot niya. "I am an heARTist". I saw that logo before. Tama yun ang suot ng mga staff sa auction. "Siya kaya yun?"
And my hunch is confirmed ng makita ko ang dala niya, which I think is the painting. Nang lumapit siya sa akin ay nangunoit din ang noo niya ng makita ako.
"Doc/Lea," we both said in unison.
"A-are you the painter?" I asked her and looked at the paint, the exact paint I won sa auction.
"Y-yeah," sabi nito at nag-iwas ng tingin. She sit on the opposite chair to mine.
It is an awkward silence between us. No one dared to talk pagkaabot niya ng painting. Maybe this is the chance para makapagsorry sa kaniya.
"Ehem," I faked a laugh at napalingon naman siya sa akin. "About the last time, I'm sorry," and before I could finish my sentence ay nagsalita naman na siya.
"Let's dont talk about it. Wala tayo sa hospital. I am not your patient today," sabi nito.
"Nandito ako para ibigay sayo ang painting, and sabi saken ni Yna ay gusto mo raw ako makausap." She said, still not looking at me.
"Kung ang gusto mong pag usapan ay ang sakit ko, Aalis na lang ako." Sabi nito kaya nataranta naman ako.
"N-no, im sorry. Hindi ko alam na ikaw yung painter" sagot ko sa kanya, para lang hindi siya umalis.
"It's fine!" Maikli niyang sagot at saka isinandal ang ulo niya sa upuan sabay pikit ng mga mata nito.
