mavi oje

1

alarm sesiyle uyandim ne zaman kurmustum bu alarmi hic hatirlamiyordum.

merdivenlerden inecekken gozum ekin nin odasina takildi tum esyalari toplanmis odasi bombostu merdivenlerden indigimde kizlari kahvalti yaparken buldum parla fincanima cay koyarken yavas hareketlerle yerime oturdum.

"gitti" dedi asli kimden bahsettigini hepimiz biliyorduk.

cayimi uzatirken parla dikkatle beni suzuyordu

sacimi savurdum bogazimi temizledim ve kendimden emin gorunmeye calisarak " olmasi gereken oldu ne yani ben mi gidicektim" dedim gulumsemeye calisarak devam ettim "odamiz bosaldi ne dersiniz spor odasi mi yapsak ya da hem oyun hem spor odasi olsun yere de renkli minderler falan aliriz guzel olur" cumlemi bitirdigimde heyecanliymis gibi kizlara dikkatle bakmaya basladim  parla gulumsedi o gulumsemede aci bisey vardi hadi ama kuyrugu dik tutmaya calisiyorum puflayarak masaya kollarimin ustune kapandim parla yanima gelip saclarimi oksadi. " tatlim bize iyiymis gibi gorunmene gerek yok biz senin aileniz" basimi kaldirdigimda eylul ofkeyle bana bakiyordu " noluyor kizim hayir noluyor sana biz bu hayata birlikte tutunmadik mi kim bu insanlar seni boyle etkilemelerine nasil izin veriyorsun?"  "eylul!" dedi parla " eylul hakli" dedim yilgin bi sesle "akisina birakalim kizlar olur mu birakalim zaman halletsin herseyi" asli dolu gozlerle bana bakiyordu tam masadan kalkarken asli nin o halini farkettim gelip sarildi bana bir taraftan da yuzumu inceliyordu asli nin beni dik gormeye ihtiyaci vardi ben yikilirsam enkazimin altinda ilk ezilen asli olurdu o 20 yasinda bir kiz cocuguydu hayattan, insanlardan tum kotuluklerden benim golgeme siginarak korunuyordu gulumsedim guven vermeye calisarak "heey tamaaam halledicem goruceksiniz" dedim tam arkami donmus gidiyordum ki asli arkamdan seslendi "mila, ekin hamileymis" bi an duraksadiktan sonra yurumeye devam ettim "pislik herif" odaya cikip yatagima oturdum o gunu animsiyordum.. okuldan cikip surpriz bi kararla emir in evine gitmeye karar vermistim eve yakin biyerde ekinle bankta oturuyorlardi ekin dondurma yiyordu tam yanlarina gidiyordum ki yerime civi gibi cakildim emir ekin nin dondurmasini yaliyordu imali bir yan bakisla beraber. hemen yanimdaki agacin arkasina saklandim ve ekin i aradim bir taraftan da arkami donup bakiyordum kisa bi terettutten sonra acti " ekin nerdesin eve geldim yoksun bugun bos gunun degil miydi" dedim kendime  sasiriyordum "marketteyim evde pek bisey kalmamis" dedi telefonu yuzune kapattim bu konusmaya devam etmek masumiyetime zarar vericekti sanki ototbus duragina dogru yurudum aklim fikrim cok karisikti beynim hizla parcalari yerine oturtuyordu yapbozun bitmis halini gormus hizlica yerlerine yerlestiriyordum otobusden indigimde bankima dogru yurumeye basladim adimin kazili oldugu tarafa oturdum " cok mu kotu" dedi annem "ne" dedim soram gozlerle "ask acisi" dedi simdi karsiya sakin sakin yuzen gemilere bakiyordum "ben demistim diceksin di mi" dedim kafami cevirmeden "ögreniyorsun mila baska yolu yok istemesen de ogreniyorsun yasamadan bilemezdin "canim yaniyor anne kiziyorum onlara en cokta kendime nasil farkedemedim" "hatalar bazen guzellikler dogurur senin gibi" dedi annemin yuzu aydinlsnmisti " nasil yani" dedim dondugumde annem kaybolmustu tam o sirada parlanin sesini duydum bu annemin kaybolmasini acikliyordu...