SEN BENİ SEVDİKÇE

HABER

Multimedyadaki kişi özgür :)

Vote yapmayı kesinlikle unutmayın.

Telefonun alarmıyla uyandım ama okula gitmek istemiyorum. Özellikle Yağızla karşılaşmayı hiç istemiyorum. Dün olanlar kafamda dolanıp duruyor. “SEN BİTTİN KIZIM!” derken neyi kastediyordu? Bana neler yapmayı planlıyordu? Çocukça bir şey yapmasaydı bunların hiçbiri olmayacaktı. Ben bunları düşünürken telefonuma mesaj geldi.

Komedine uzanıp telefonu aldım. Mesaj Berk’ten geliyordu. “Günaydın :)”.

 Sanırım benden nefret etmeyen birileri vardı. “ Sana da Günaydın :)” diyerek cevap verdim ve hazırlanmak için yataktan kalktım.

Hazırlanıp dışarı çıktığımda servis beni bekliyordu. Servise binip Merve’nin yanına oturdum. Merve telefonda Özgür’le konuşuyordu. Bu yüzden okula kadar konuşmadan gittik. Servis durduğunda Merve’de telefonu kapattı.

 Her zamanki gülümsemesiyle “Günaydın ”dedi. Hafifçe gülümseyerek “Günaydın” dedim.

Okula girerken telefonuma mesaj geldi. Mesajı açtığımda numarayı tanımadığımı fark ettim. Mesajda “ Şimdi başlıyoruz ” yazıyordu.

 Hayır, yani neydi bu şimdi? Sınıfa doğru ilerlerken biraz tereddüt ettim. Dünkü olanlardan sonra Yağız ortalıktan kaybolmuştu. Dün her yerde, herkes ben geçerken bana bakıp sessizce konuşuyorlardı. Sınıfa gireceğim sırada biri kolumdan tuttuğu gibi boş bir sınıfa soktu.

Kim olduğuna baktığımda Sinem olduğunu gördüm. Beni sırtımdan itip çantamın yere düşmesini sağladı. Bu yaptığına sinirlendim ve “mal mısın kızım sen ya ne yaptığını sanıyorsun?” diye bağırdım.

 Oda bağırarak “Asıl sen ne yaptığını sanıyorsun. Aptal. Sen kim oluyorsun da Yağızın üstüne yemek döküyorsun.”. Bunu dediğinde yanağımda bir acı hissettim.

 Bu sürtük bana tokat atmıştı! Sinirimden onu boğazından tutup duvara yapıştırdım. Sinem ellerimden kurtulmaya çalışıyordu. “Bırak beni lütfen” derken nefes alamadığı için kelimeleri kısık kısık söylüyordu.

 “Yeter” diye bir ses duydum. Kim olduğuna bakmam bile gerekmiyordu çünkü kim olduğunu biliyordum.

Elimi Sinemin boğazından çektiğimde yere düştü ve öksürmeye başladı. Yağız hemen Sinem’in yanına gitti. “İyi misim? Ah sorduğum soruya bak. Gel hadi seni revire götüreyim.”

Yağız bunu dediğinde içeri bir kız girdi. Yağız kıza dönüp “Siz hemen gidin ben geliyorum.” dedi.

 Onlar gittikten sonra üzerime doğru yürümeye başladı. Bende geri geri yürümeye başladım ta ki sırtım duvara değene kadar. Yüzünde o meşhur piçimsi gülümsemesi vardı. Bir insana bir gülümseme ancak bu kadar yakışırdı. Gülümsemesi onu çok seksi ve karizmatik yapıyordu.

 “Ne o çok mu beğendin beni kedicik?”

 “Senin nereni beğeniyim ben be? Hem ben kediciksem sen de köpekçiksin.”

 “Şimdi nerelerimi beğeneceğini gösterirdim ama ortam müsait değil.”

Onun neyi kastettiğini anladığımda yüzümü buruşturdum.

 “iğrençsin sen ya.”. bunu dediğimde daha çok sırıtmaya başladı.

 “Emin ol yaparken hiç de iğrenç olmuyor.”