FADED MEMORIES

55

As i was saying di ko alam hanggang ilang Chaps ito. But i swear malapit na itong Matapos. Masaya na kayo.

" Mahal? Ano bibigyan niya na naman ako ng Pag asa? Tapos ano? Pag buhos na buos ako Iiwan niya naman ako? O di ako na nanguna, Madami ng Nagbago sa amin Ni Marco, Mhadz. Kung noon nung hindi pa siya Nawawalan ng Ala- ala. siya yung unang tao na nag sasabi sa akin na pag gusto ko nang Gumive up. Hes there to lift me up. Na hindi na ako natatakot. But things Change. Parang pati buong mundo hindi kami pinapahintulutang maging Masaya. I miss him. Everyday, because i felt empty without him. Yun ang totoo Mhadz. And its hard na kalabanin mo yung sarili mo. Kahit na sobra mong gustong yakapin sya at sabihin na Wag siyang lumayo. Pero hindi pwede. Hindi pwede kasi, hindi kami Pwedeng maging Kami." Umiiyak na sumbong niya sa kaibigan. Habang Ito naman ay mangiyak ngiyak din sa harapan niya. Habang nag uusap sila sa Skype at video call.

" Mhadz. I don't know what to say, kung sana pwede kitang hawaan ng Kasiyahan ko, kaso ang unfair ko diba? Nandito ako sa Newyork with my Husband. Habang ikaw nag susuffer, at hindi kita magawang tulungan man lang. actually Mhadz. Baka magtagal pa kami dito. Kasi si Ulupong, Remember The Kid? Yung sinabi ko sayo na, Long lost Pamangkin niya, Si Gian. Kasalukuyan kasi na Ginagamot yung Bata. Kaya hindi pa kami Maka uwi. Alam mo naawa nga ako dun. Sa Bata eh. Ang bata niya pa nag susuffer na. At awang awa ako kay Mama. Cassandra, Alam mo bang wala siyang Ka alam alam na kaya kami nandito ay dahil sa Apo niya na hindi niya pa nakikila, I feel Guilty again. Actuall kami ni Ulupong. To be honest. Nagkasagutan kami Kanina. Kasi Ilan pa daw ba na Bata ang kelangan niya itago sa mga Mahal niya sa Buhay. Lalo na sa mga kaibigan niya. Una sa mga kapatid niya. Hindi ko alam sa inyo. Bakit ang hilig niyong magtago ng mga Anak, Mhadz Naawa ako kay Zion and Marco, even if hes asshole. Alam mo ba na malapit ang loob niya sa Bata. Naiiyak ako kasi parang ang sakit. Na nanghihiram lang si Zion ng Pamilya. I treat Him as my Own. I love him. But it hurt me most knowing na Niloloko natin siya. Ang isang Inosenteng Bata. Nadadamay sa Gusot nating matatanda? Mhadz kelan mo balak ipaalam sa lahat?" Iyan ang tanong nito, Na alam niyang hindi niya masasagot.

" Mas magagalit si Marco sayo. Kung hindi mo Ipapaalam?" Tuloy nito. Napaiwas siya ng tingin. Isa nga ito sa malaking Pagkakamali na nagawa niya sa Buhay, anong magagawa niya kung nung panahon na yun ay gulong gulo siya.

Kung sana nga naging Matapang siya.

" Kinasal si Marco sa America? Kaya niya ako Iniwang Mag isa." Umiiyak na sabi niya, Habang Yakap si Sasha. Nagulat din ang Mukha nito.

" Who told You That?" Sabi nito. Umaamin na siya Lahat lahat. Ng makarinig sila ng may Pumasok.

" Anne. May bisita ka?." Bungad ng Kanilang Lola. Maya maya at Pumasok doon ang Isang Babae na hindi niya Inaasahan na makita. Namutla siya sa Pagkakatayo.

" Celestine?" Di niya mabigkas ang Pangalan nito. Napangiti ito at tumingin sa Paligid. Tiningnan siya nito Mula paa hanggang Ulo.

Nakangiti ito na tumingin sa kaniya.

" So this is your Place?" Sabi nito. Na inikot ang tingin sa Paligid. Napataas ang Mukha nito. Tila pinagmanayabang ang kaniyang Hitsura. Lihim niya itong sinipat.

Ang Sapatos nito, Ginto ang kulay, Habang siya Nakatsinelas lang. ang damit nito na kulay Berde at kumikinang, Habang siya nakasimpleng T shirt na Puti. At Maong na Shorts. Ang Relo na Ginto. Habang siya ay Plastik na bracelet lamang. Ang Bag nito na Halatang Mamahalin, Habang siya ay Naka Sling Bag lang na nabili niya pa sa Divisoria. Ang Buhok nito na alon alon. Na halatang Pinaayos, Habang siya Heto saboh sabog. At higit sa lahat Ang Mapusyaw nitong Kulay. Habang siya Morena. Napayuko na lamang siya at Impit na umiyak.