FADED MEMORIES

64

Pagpasensiyahan Malapit na po. Merry Christmass. Guys Im sorry sa matagAl kong pag ud. But this time Mag uud na ako.

" What Is This Mom?" Galit na bungad niya Sa Ina. Ng makita ito prenteng nakaupo sa Swivel Chair sa Opisina nito.

" And what the Hell Your Shouting At me Son?" Galit din na sabi nito.

" Then I guess so. You should andwer me. Why the hell You Do this Things? Bakit nala Frezze ang account ko?" Sigaw niya.

" In still your Mother.  Dont talk to me like that." Sabi nito.

" you know what Mom? Wala akong paki sa Pera mo. I have my Own bussiness. Pero sana pinaalam mo na Ifrefrezze mo, bibigay ko naman eh. Hindi lang ako napahiya." Sabi niya.

" What? Are you crazy Marco? Isa kang Fuentebella-"

" No Mom. Dala dala ko parin ang Apelyido ni Daddy. Isa pa rin akong Montecarlo." Pagdidiin niya.

" So? What do you want me to do now? Matigas na ang ulo mo. Where the hell have you been? Baki ba Dikit ka ng dikit sa Anastasia Na yun? Alam mo ba kung ano ginagawa niya? Shes Ruining our life! Sinisira niya ang Buhay natin Ang Negosyo na Pinaghirapan ko Fo 30 years." Iyak na tugon nito. " Marco. Nasa kaniya na ang 70 percent ng Shares sa kompanya natin-"

" Diba this is what you want? Nakipag Merge ka sa Sidwelss Company. Then Now youre Blaming her?" Ganti niya. Subalit isang Malakas na sampal ang Binigay nito sa kaniya.

" How dare you? Bakit parang wala lang sayo ang Ginagawa ng Babaeng yun!" Tila naninikip na sabi nito.

" Tell me Mom. San nanggaling ang Galit mo sa kaniya? At Bakit ganun kalaki ang Galit ni Anne Sayo? Maiintindihan ko if she wants to revenge. But diba dapat sa akin lang? Bakit nga ba Ganun kalaki ang Hadlang sa inyong Dalawa? Ano bang meron?" Sabi niya. Na ikinatigil nito. Natigilan ito. At tumalikod sa kaniya.

" Ayoko sa kaniya Marco. He stole you fro Celistine. Galit ako-"

" But why Mom? Lagi mo bukan bibig ang Sidwells Company. And sa Pagkakaalala ko. Youre too mych excited to meet The owner in person. Bakit nung nLaman mong si Anne? Ngayon nangagaliti ka? Hindi bat Dapat magpasalamat ka Dahil sinalba niya ang Kompanya mong Palugi-" Halos tumabingi ang Pisngi niya sa pagkakasampal nito

" Did you see yourself? Dahil sa Babaeng iyan. Sinasagot mo ako." Naiiyak na sabi nito.

" I love her Mom." Sabi niya rito. Napaahwak ito sa Dibdib at umiling iling.

" No- Hindi mo siya Mahal. Nakalimutan mo na siya Marco." Sabi nito na Ikinakunot ng Noo niya.

" No Mom. I love her. Mahal ko sya. And you cant change that." Sabi niya at mabilis na tumalikod.

Mabilis siyang Napasakay ng Elevator. Ng Mapasukan nya ang Dalaga.

Halata ang Gulat sa Mukha nito. Magsasalita sana ito ng, Bigla niyag niyapos At Hinalikan sa labi.

Tila sila hindi mapaghiwalay. Hinihingal na silay Naghiwalay. Kasabay noon ang Pagyakap niya rito ng mahigpit.

At ang Pagbukas ng Elevator na pinindot niya Pababa.

Pagkabukas ay Basta niya na lamang hinila ito Palabas ng Building.

Nasa loob sila ng Sasakyan ng Itoy magsalita.

" Why? Puna ng Dalaga ng Makabwelo. Napalingon siya dito.

" Babe." Yun lamang ang naging tugon niya.

" Is there anything Wrong? WhAts bothering you?" Tuloy tuloy na sabi nito. NapAhawak siya sa kamay nito. Na nakalagay sa mukha niya.

" I love you Babe." Sabi niya rito. Napangiti ito At kinintalan siya ng halik sa Labi. " Ayoko ng Mawala ka Ulit, Sa buhay ko Just promise me. Kakayanin natin? Kahit na Malayo na ang Milya ng Buhay mo sa akin. Ms. Sidwells. Kung noon Ako ang Meron ng Lahat. Ngayon Mas Mayaman ka na sa akin, wala akong-" Mabilis nitong Hinarangan ang Labi niya Sa Pagbuka.

" Shhhh!... Dont say that. Bhabe Alam mong Hindi pera ang habol ko sayo. Marco Mahal kita. Mahal na mahal kita. Hindi mo alam kung Gaano kahirap, para sa akin. Ang lahat, Pero Isa lang masasabi ko sayo. Mahal na mahal kita. At gaya mo. Mamatay nalang siguro ako Pag nawala ka pa sa akin. Ikaw At si Zion ang Buhay ko." Umiiyak na tugon nito. " Ikaw ang Mangako sa akin. Na kahit anong Mangyayari. Wag na wag mo akong Kakalimutan. Please promise me." Umiiyak na sabi nito.

" Of course not. Hindi ko man maalala ang Nakaraan ko. Wala na akong Paki alam doon. Ang Mahalaga sa akin. ngayon. Ikaw at si Zion lang. Mahal na mahal kita. Mahal na mahal kita Anne." Punong puno ng Emosyon na sabi nito.

Habang sabay na nagyakap.

Na tila ba, Mawawala ang Isat isa.

Samantalang.

" Tita." Bungad ng Isang Dalaga. Na napakaganda sa Opisina ng Ginang.

" Celistine. Welcome Back.. Mabuti naman at, Pinaunlakan mo ako." Sabi naman nito.

" Tita. Alam mong Hindi ko Kayo kayang tiisin. Pero Nagpunta ako dito. Hindi para Makigulo. I promised Marco. And i want him to be Happy. Sumuko Na tayo Tita. He really love Anastasia. Na kahit na Nakalimutan niya ito. Mahal na mahal niya si Anastasia. At kahit Pinapatay ako sa sakit. Mahal ko siya kaya Pinalaya ko siya. Tita please stop this. Bakit ba kayo galit na galit kay Anne? Mabuti siya-"

" Shut up. I hate Her. Siya ang naiiwang Ala ala. ng Lalakeng yun." Sabi nito.

" Tita. Hindi kasalanan ni Anne. Kung Bakit Nawala sa inyo. Si Mr. Frederick  Sidwells. Bunga lamang siya ng Pagmamahalan. Hindi niya kasalanan Kung Naging Anak siya ng Babaeng Kinamumuhian niyo? Hindi paba sapat na- Tinapon niyo yng Bata. Hndi pa ba sapat na Pinaghiwalay niyo ang Mga magulang niya? Pinaniwala niyo si Marco na- Kaya kayo Iniwan Ng Asaw niyo ay dahil sa Nambabae ito. Pero Ang totoo Kaya ka iniwan dahil may ibang Laman ang puso mo. Tita Wala na ang Babaeng kinamumuhian mo. Nawala siya na sinalo ang Kasalanan mo-"

" Shut up Celestine." Wika nito. At isang Malakas na sampal ang Binigay nito sa Dalaga. Na ikinagulat nito.
Tulo ang Luha ito sa mAgkabilang Mata.

" Diyan ka Mahina. Kaya ka Talunan. Kaya ka iniwan ni Marco. Dahil hindi ka marunong lumaban. Wala kang Kwenta Celestine."

" Kahit ano pang sabihin niyo. Hindi Ko kayo Susundin. Maawa kayo. Kung Walang puwang sa puso Niyo ang Pagmamahal. Sana lang Matutu kayong Magpatawad at Magpakumbaba. Dahil ang daming Inosenteng Nadadamay. Lalong lalo na ang Apo niyo." Sabi nito. Na ikinagulat ng Kaharap.

" What Did you say? Apo? Sinong Apo?" Sabi nito. Na ikinatigil ng Dalaga.

Habang Hawak ang Pisngi. At tigmak ng Luha. May Pagtataka sa Mukha nito.

" Hindi niyo Alam? Hindi-" Nauutal na sabi nito.

" Hindi niyo Alam? ano ang hindi ko Alam? What did you say?" Galit na sabi nito. Napatikom ang bibig nito.

" Ano nang hindi ko alam? Calestine!" Sigaw nito.

" Wala akong Sasabihin. Wala akong Sasabihin sa inyo Tita." Sabi nito. At mabilis na tumalikod.

" Im sorry Marco- Nakagawa na naman ako ng Kasalanan sa iyo. Dagdag na naman ba ito sa Kasinungalingan ko? Marco Im Sorry." Umiiyak na sabi nito.

------HannahGarcia01---------