FADED MEMORIES

Chapter 34:

Hello sa lahat..

" Ano bang nagawa ko?. Cmon Anne isip please." Napakahat labi siya na tinitingan ang pinto ng condo. Hindi niya alam gagawin nagalit ba ito sa kaniya? Panay ang tapik niya sa lamesa. Habang hinahalo ang niluluto. Ng makarinig siya ng lagatok tanda na may papasok na sa loob. Napakagat labi siya ng makita si Marco na naglalakad papasok. Tinanggal nito ang sapatos habang nakaupo sa couch.

" B-Bhabe. Are you mad?" Kagat labing sabi niya. Kinuha niya ang First aide kit na nasa Gilid at lumapit sa binata. Malayo ang tingin nito. Kita niya rin ang Pasa sa gilid ng labi nito. Napatayo siya sa harapan nito. Habang ito ay nakatingin lang sa kawalan..

" Bhabe. So-- sorry. Nabigla lang ako kanina. Naisip ko lang lkasi sila becca kelangan nilang kumita ng pera para sa pamilya nila. At yung pagkakasuspinde nila malaking kawalan yun para sa kanila." Paliwanag niya dito.

" So? Sa kanila may pakialam ka? What about me? My effort to have you to be with you." Sa sinabi ng binata ay napahawal siya sa dibdib.

" Bhabe- pinapasakit mo naman ang dibdib ko. Sorry ok, Hindi mo lang kasi naiintindihan eh, Na mahirao maging mahirap. Yung trabaho nila importante yun sa kanila. Bhabe baka pwede mong bawiin yung, Suspention nila. Bhabe,.." paki usap niya rito.

" Tsk. Wala ka bang sasabihin. matutulog na-" wala siyang ibang ginawa kundi ang halikan ito. Subalit ang halik na mababaw lang sana ay biglang lumalim ng maiupo siya nito sa kandungan at mabilis na pinasok ang kamay sa kaniyang damit. Natigil lamang sila ng nakita nila na aapaw ang niluluto niya sa kaldero.

" Fuck. Bhabe where are you going?" Inis na sabi nito. Natawa naman siya ng lihim.

" Bhabe. Masusunog yung niluluto ko." Sabi niya dito. At mabilis na tumayo. Subalit napasigaw siya ng binuhat siya nito. Palapit sa kusina at ito ang nagpatay ng kalan. Bago siya iupo sa lamesa. Mabilis na lumapat ang labi nito sa labi niya. Ng awatin niya. Tinulak niya ito ng bahagya. Nakaupo siya sa lamesa habang ang katawan nito ay nakakulong sa hita niya.

" Why?" Sabi nito.

" Bhabe. Kumain ka na muna. Di pa ako kunakain eh. Nagugutom na ako. Sabay na tayo!." Aya niya na nakangiti. Napangiti na din ito sa kaniya, At inalalayan siyang bumaba sa lamesa.

" Anong niluto mo?" Sabi nito, na ikinangiti niya. Mabilis siyang bumaba sa lamesa Inalalayan naman siya nito. Na makababa mabilis niyang binuksan ang Pan na nasa sink. " Ito, Kaninang madaling araw nagdaan muna ako ng palengke. Para bumili nito. taran Bangus na may palaman. At Sinigang. Tara kain tayo!" Nakangiting aya niya at nilapag lahat ng pagkain na niluto niya sa lamesa. Natatawa na napatingin siya sa Binata. Dahil may flash ng camera na biglang bumulaga sa kaniya.

" Ano yun Bhabe?" Natatawang sabi niya. Napailing nama ito sa kaniya. " Nothing, Natutuw lang ako sayo, Kasi alam mo ba? Si Mommy never niya akong nilutuan ng ganito? Kaming magkakapatid. Dadalawa nga lang kami pero hindi niya kami naasikaso ng ganito. Hindi ko naramdaman o nakita na ginawa nya ito para sa amin." Seryosong sabi nito.

" Bhabe- atleast may Magulang ka pa, May pamilya ka. Di gaya ko. Lumaki ako na walang kinilalabg magulang." Sabi niya rito. Agad na nanlaki ang mata niya.

" Why? Anong nasan ang Magulang mo?." Sabi nito sa kaniya.

" Wala na sila- ahm n-"

" Bhabe.. Its ok. Its ok. And im here.." Pag alo nito. Mabilis siya nitong niyakap.

Di niya alam kung san nanggaling ang luha na tumulo sa kaniyang mata.

" Aning. Badtrip naman talaga ako kay Mama eh. Puro nalang sila negosyo." Iyan ang bungad sa kaniya ni Marco.

" Mack. Maswerte ka pa rin dahil, May magulang ka. Di gaya ko wala ng kinilalang magulang." Sabi niya naman dito. Pero hinawakan nito ang kamay niya.

" Anne. Im here. Nandito lang ako sa tabi mo." Sabi nito. Habang mabilis siyang niyakap.

" Hey, Bhabe why are you crying?" Sabi nito, Na nagpagising sa kaniyang ulirat.

" Wala.. masaya lang ako. May naalala lang ako." Sabi niya rito. Pinunasan naman nito ang luha niya sa mg mata.

" Sino? Sinong naiisip mo?" Naguguluhang sabi nito.

" Yung Batang kaibigan ko noon, sabi niya kasi Di niya rin ako iiwan. Pero iniwan niya ako, kasi di na niya ako maalala." Naiiyak na sabi niya.

" Sino ba yun? Bakit lagi mo nababanggit? Dapat na ba akong-"

" Babae siya Marco. Bestfriend ko. Nag ka- Nakalimutan niya na ako. Nagkalayo kasi kami." Patuloy niyang hikbi.

" Hey. Bhabe tama na ito. Lets eat together ok? Your so sensitive this past few days? Why?" Sunod sunod na sabi nito. Mabilis niyang pinunasan ang luha. At paupo na sana siya ng napakapit siya sa Binata.

Subalit ang susunod na naganap ang di niya nagustuhan diretso siyang sumuka sa Lababo. Panay naman ng hagod ng binata sa laniyang likod.

" Anne? What happening?" Sabi nito. Napatingin naman siya dito. Matapos inumin ang tubig na iniabot nito.

" Pacheck up na kaya tayo." Sabi nito. " Madalas ka ng nahihilo, ano bang nagyayari sayo?" Sabi nito. Kinaabahan na napatingin siya dito.

" Ahm, Wala Bhabe ahm nagpacheck up na ako sa Doctor- Ano lang ahm. Bhabe kasi pinagbawalan na ako n Doctor. Na bawal daw ako magpuyat eh. Bawal daw kasi bumaba yung Bp ko eh. Ahm sabi-"

" Tch.. Sige na, Wag ka na munang pumasok muna. Magpahinga ka nalang muna." Sabi nito. At mabilis siyang inalalaYan paupo sa Lamesa. Ito na din ang nag ayos ng pagkain nila.

" Bhabe sorry ah- ako sana mag aasikaso nito pero-"

" Its ok. Yo should eat and take a rest." Nakangiting sabi nito, bago siya dampian ng halik sa labi. At kumain. Napangiti siya na tintigan ang Binata. Habang kumakain. Lihim siyang napahawak sa kaniyng tiyan.

" Baby. This is your Dad. Ramdamin mo ang lahat, habang kasama pa natin siya."

" Bhabe. Eat. Hindi ka mabubusog sa titig sa akin. Eat." Sabi nito. Natatawa na binalik niya ang Atensyon sa pagkain.

" I love you Bhabe." Wala sa sarili na nasabi niya, subalit wala siyang nakuhang sagot na anupaman..

Dapat ba siyang masaktan?
Dahil sa di nito pagsagot
O dapat siyang masaktan dahil siya lang ang nagmamahal?

--------HannaGarcia01-----------